Przewina recenzja

"Przewina" Agnieszki Jeż to trzecia część cyklu o komisarz Sonii Kranz, która już zyskała sobie moje zainteresowanie dzięki wcześniejszym tomom. Autorka ponownie zabrała mnie do mrocznego świata tajemnic, zbrodni i wewnętrznych rozterek bohaterki, z wielką dbałością o detale psychologiczne i napięcie fabularne.

Książka rozpoczyna się nietypowo – Sonia, podczas codziennego spaceru, staje się świadkiem dziwnych zdarzeń w sąsiedztwie ośrodka odwykowego "Ostoja". Niepokojące sygnały, jak migające światła w pokojach placówki, stają się początkiem kryminalnej zagadki, której rozwiązanie, jak się okazuje, nie będzie wcale proste. Wkrótce po tym incydencie w ośrodku zostaje znalezione ciało Tadeusza Cichosza, biznesmena, którego śmierć wzbudza wiele pytań. Czy jego zgon to nieszczęśliwy wypadek, czy może ktoś miał motyw, by go zabić? Im głębiej Sonia zanurza się w dochodzenie, tym więcej ukrytych tajemnic odkrywa, nie tylko w związku z bieżącą sprawą, ale także dotyczącą przeszłości samego miejsca.

Na uwagę zasługuje misternie skonstruowana fabuła, w której wątki kryminalne przeplatają się z prywatnym życiem komisarz Kranz. Agnieszka Jeż z dużym wyczuciem i empatią opisuje emocje głównej bohaterki, która zmaga się nie tylko z trudną sprawą śledczą, ale i problemami osobistymi – trudną relacją z matką, wychowaniem nastoletniej córki i próbą odbudowania zaufania do mężczyzn. Autorka w niezwykły sposób balansuje między wątkiem kryminalnym a osobistym dramatem, co sprawia, że książka jest nie tylko kryminałem, ale także poruszającą opowieścią o wewnętrznych zmaganiach i relacjach międzyludzkich.

"Przewina" to powieść, w której nie ma prostych odpowiedzi. Każdy z bohaterów, ma swoje tajemnice i skomplikowane motywacje. Autorka umiejętnie stopniuje napięcie, odsłaniając poszczególne wątki z taką precyzją, że do samego końca nie byłam pewna, kto jest prawdziwym winowajcą.

Liczne zwroty akcji trzymają w napięciu, a zakończenie, choć zaskakujące, jest doskonale przemyślane i satysfakcjonujące.
Dodatkowym atutem książki jest sposób, w jaki Agnieszka Jeż kreuje atmosferę miejsca. "Ostoja" to nie tylko ośrodek odwykowy – to dawne sanatorium, które nosi w sobie mroczną historię. Zbrodnia sprzed lat, która powraca w śledztwie Sonii, dodaje fabule głębi i dodatkowej warstwy tajemniczości.
Podsumowując, "Przewina" to doskonała propozycja dla miłośników kryminałów, którzy cenią sobie zarówno złożoną intrygę, jak i głęboką analizę psychologiczną postaci. Agnieszka Jeż udowadnia, że potrafi budować wielowątkowe, wciągające historie, w których zagadki kryminalne i ludzkie dramaty splatają się w jedną fascynującą całość.