Ostatni lot recenzja

Czym jest miłość w kajdankach?
Czy małżeństwo z wysoko postawionym mężczyzną, eleganckim, bogatym i elokwentnym na zewnątrz może być najgorszym piekłem na ziemi? Najgorszym - ekskluzywnym - piekłem, jaki jeden człowiek może zgotować drugiemu?

OSTATNI LOT to powieść o takim piekle w ciszy. O świecie bogaczy, blichtru i wszelkich dóbr, w którym żyje Claire Cook. żona senatora. Żona, która nie ma swojego zdania, swojej prywatności, swojego kąta do samotności. Nie ma nawet samowoli w decymowaniu, w jakim spotkaniu weźmie, a w jakim nie weźmie udziału. Ona musi. A on, w domu, przywdziewa inne szaty. Staje się despotą, tyranem, ciemiężcą i sadystą. I chyba ta mieszanka emocji i jednoczesnego pogubienia sprawia, że Clair chce uciec. Musi uciec. Musi siebie ratować i walcząc ze strachem, robi to. Podczas wyjazdu służbowego, acz ponownie obowiązkowego. Na lotnisku spotyka Evę i zamieniają się biletami. Obie planują to samo, więc namiary gps zmylą wszystkich, którzy ruszą na poszukiwania.
I wszystko byłoby idealne, lecz to nie bajka. Samolot, w którym leciała Eva ulega katastrofie, ginie cała załoga i wszyscy pasażerowie. I ponownie życie i myśli Clair znowu są mroczne i pełne wyrzutów sumienia. Bo ja żyję, a powinnam tam siedzieć... To był mój samolot...

Julie Clark stworzyła, a raczej skomponowała, niezwykle przemyślaną fabułę. Jak wirtuoz złapała za pióro i dopiero wówczas całą muzykę przeniosła na papier. "Ostatni lot" to misternie napisana powieść, gdzie każdy element pasuje do siebie. Nie ma zbytecznych fragmentów, czy scen zapychających strony. Ta książka musi być taka jak jest, bez zmian i udziwnień. Autorka, co zadziwiające, bo stanowi dodatkowy magnes dla czytającego, bawi się czasami. Jest okres przed katastrofą i po, jest rozdzielenie bohaterów. Każdy rozdział, to zabawa czasem. To jak zaplatanie warkocza na bardzo długich włosach. I pędzimy z tym czytaniem, bo jak nie osoba Evy, to znowu Claire ciekawią nas niebywale. Poznajemy ich przeszłości i marzenia i ten moment zapalny, który sprawił, że zmuszone zostały do ucieczki.

Ciekawie napisana, skonstruowana co do szczegółu i bardzo życiowa. taka jest ta książka. Ciekawa, bo o nas. Każdy z nas może stać na pasie odpraw i chcieć uciec. Uciec od łez, siniaków, bólu i zła. Uciec od tego, co pęta i zawalczyć o siebie i resztę swojego życia.

Polecam.
I dziękuje Wydawnictwu MUZA za egzemplarz