Błyski recenzja

Moje pierwsze spotkanie z autorką w książce "Błyski" należało do tych przeciętnych. Książka mająca ogromny potencjał, który niestety nie wiedzieć dlaczego nie został w pełni wykorzystany.

Oliwia po rodzinnej imprezie przekracza próg zakładu fotograficznego swojej miłości z czasów młodzieńczych. I oto ten zakład fotograficzny staje się łącznikiem dla wielu zdarzeń, które mogłyby być poprowadzone bardzo ciekawie, a zostały rzucone nam w książkę i potraktowane po macoszemu.
I niby początkowo jest ciekawie, później odczuwam irytację bo właściwie ciężko się wciągnąć w historię, która gna w wielu kierunkach (czasami bezsensownych), momentami gubiłam wątek i zastanawiałam się nad tym kto jest kim (być może to moja wina a być może wina tego, w jaki sposób autorka prowadzi całą historię). Raz książkę czytało mi się baaardzo szybko, innym razem kilka stron dłużyło mi się w nieskończoność. Ta książka to właśnie taka szala, która raz przechyla się w jedną a raz w drugą stronę. Nie jest beznadziejna, nie jest też tak rewelacyjna jak miała być. Raz trochę goni w lepszą stronę, a raz kompletnie odbiega w stronę nijakości.

Najzabawniejsze jest to, że książkę przeczytałam wczoraj, natomiast dziś czuję się tak, jak gdybym tej książki w ogóle nie przeczytała. Kompletnie nie zapadła mi w pamięć, nawet w najmniejszym stopniu. Nie sprawiła, że miałam po niej książkowego kaca i jeszcze długo po jej odłożeniu moje myśli skupiały się wyłącznie na historii bohaterów książki. Nie. To było raczej przeczytanie, wpisanie na listę przeczytanych książek i zapomnienie o tym, że taka książka pojawiła się w moim czytelniczym życiu. I gwoli jasności - Nie było to wypieranie na siłę, a raczej zwyczajnie zapomnienie przez brak zaczepienia się w pamięci z powodu TEGO CZEGOŚ.

"Błyski" to zdecydowanie powieść obyczajowa (bez większego polotu), w której wątek kryminalny jest dosłownie minimalny i napisany w taki sposób, że nie ma się tu za bardzo nad czym rozwodzić. Jest, ale poprowadzony w sposób nijaki, w dodatku tak odrealniony i oderwany od rzeczywistości, że aż na koniec uśmiechnęłam się i pokręciłam głową nad pomysłem autorki. Nie jestem fanką takich kryminalnych wątków. A szkoda, bo historia byłaby o niebo lepsza, gdyby ten wątek kryminalny był poprowadzony inaczej. Jako obyczajówka jest okej. Bohaterowie - też okej ale bez zagłębiania się w ich głowy, właściwie to do nikogo nie pałam tu sympatią, może też dlatego odebrałam tę książkę w sposób "jest to jest, nie ma to nie ma".

Na koniec pozwolę sobie zacytować mój ukochany klasyk "I O CZYM TU DELIBEROWAĆ?" -książka jest przeciętna ale absolutnie nie żałuję, że po nią sięgnęłam.