Błyski recenzja

Oliwia wraz ze swoim mężem Wiktorem regularnie odwiedza dziadka w miejscowości, w której mieszkała jako młoda dziewczyna. Wiele rodzinnych wspomnień tkwi zapisanych na pochowanych w szufladach zdjęciach. Niestety jedno, to o babci, osnute jest wielkim smutkiem i poczuciem niedomknięcia. Tajemnica morderstwa kobiety przed wielu laty nigdy nie została wyjaśniona, a winny nie stanął przed wymiarem sprawiedliwości.
Kiedy Oliwia trafia do rodzinnego zakładu fotograficznego prowadzonego w spadku po ojcu i dziadku przez swoją dawną sympatię, Igora, odżywają w niej wspomnienia. Mimo, iż mężczyzna jest mężem i ojcem, a ona szczęśliwą (tak jej się przynajmniej wydaje) żoną, jakaś niezrozumiała siła pcha ją w jego stronę. Niestety ta ciekawość komuś wyraźnie będzie nie na rękę. Czy ma to coś wspólnego z serią zabójstw młodych kobiet w okolicy w ostatnim czasie? Wraz z Oliwią zaglądamy w prywatne życie Igora, towarzysząc jej jednocześnie w zmaganiach z kolejnymi wstrząsającymi faktami, które jeden po drugim spadają na nią jak grom z jasnego nieba.

Powiem tak: może nawet ta historia miała potencjał, ale w moim odczuciu coś jednak poszło nie tak. Główna bohaterka irytowała mnie strasznie praktycznie przez całą książkę. Jej zachowania i ogólne podejście do życia były totalnie dziecinne i odrealnione. Czytanie dialogów szło mi bardzo opornie, zdawały się płaskie, wymuszone, kompletnie nie byłam w stanie "poczuć" bohaterów, jakkolwiek się do nich zbliżyć.

Mimo tak negatywnych odczuć przyznam jednak, że ostatecznie wybronił się sam pomysł na rozwikłanie tajemnicy zabójstw oraz powiązanie ich z tragedią, jaka dotknęła rodzinę Oliwii w przeszłości. Przykro mi o tym pisać, ale jest to chyba jedyny pozytywny element, jaki znalazłam w tej historii...

Na koniec muszę jednak dodać, że bardzo cieszę się, że "Błyski" nie były pierwszą książką autorki, po którą sięgnęłam. Po tej lekturze pewnie zraziłabym się do jej twórczości, a czytane wcześniej "Mgła" i "Sowniki" pozostawiły we mnie całkiem pozytywne wspomnienia.