Czwarte sikanie Bożenki Kowalskiej recenzja

Nie przeczytałam w swoim życiu zbyt wielu komedii kryminalnych, jednak ten jakże chwytliwy tytuł sprawił, że chciałam czym prędzej poznać historię przygotowaną przez Jacka Galińskiego (którego pióro poznałam przy okazji równie fantastycznej książki „Kółko się pani urwało”). Kim jest tytułowa Bożenka Kowalska i co z tym czwartym sikaniem? I ten czarny kot zerkający na mnie z okładki, który niewiele mówi mi jako potencjalnemu czytelnikowi. Musiałam więc sprawdzić co kryje się na kartach tej powieści.

Każdego dnia czwarte sikanie Bożenki budziło niemal wszystkich w domu spokojnej starości. Jednak pewnego ranka personel i mieszkańców zaskakuje cisza. Bożenka leży sztywna w swoim łóżku, a chwilę później znika bez śladu, czym rozpoczyna niezwykłą historię, bogatą w garść niepowtarzalnego humoru, satyry i swoistego dreszczyku emocji.

Dwójka głównych bohaterów, jakże od siebie różnych, Sabina i Antoni. To ich oczami poznajemy codzienność domu spokojnej starości. Rehabilitacje, kolejkę do stołówki, w której co milsi dostają lepszą część ugotowanej owsianki. Dowiadujemy się co możemy zobaczyć, gdy kartą przetargową jest… budyń. I najważniejsze. To właśnie z nimi wkraczamy w świat kryminalnej zagadki, którą za wszelką cenę tych dwoje chce rozwiązać. Tylko czy dwójce staruszków może się to udać?

Autor w niezwykły sposób buduje napięcie, rozśmiesza do łez błyskotliwymi i czasem satyrycznymi dialogami, dorzuca garść teorii spiskowych, a nawet wplątuje w tok wydarzeń Magdę Gessler! Antoni i Sabina próbują rozwikłać zagadkę. Niejednokrotnie się kłócąc, co Antoni dobitnie odczuwa na swojej twarzy, gdy Sabina próbuje pokazać dłonią swoje racje. Co ukrywa personel? Co dzieje się ze znikającymi mieszkańcami domu spokojnej starości? Czy w tym miejscu panuje dziwna zmowa milczenia?

Od książki nie sposób się oderwać. Każdy rozdział wciąga i sprawia, że chcemy wiedzieć co będzie dalej. Opisywane w sposób humorystyczny życie staruszków (chociażby wspominki o Tinderze) dodają fajnego smaczku, kryminalna historia zachęca do przekręcania kartki za kartką, zaskakujące mroczne sekrety, lekki i płynny styl autora – to wszystko składa się w rewelacyjną i nietuzinkową całość, którą chce się po prostu czytać. A gdy dodamy do tego tak barwnych i dobrze zbudowanych bohaterów – wiemy, że ta historia nie może się nie udać.

Dodam tylko, że autor zaplanował dla czytelników kontynuację tej historii. Chętnie po nią sięgnę, by poznać ciąg dalszy perypetii Sabiny i Antoniego.

Dziękuję Wydawnictwu Znak za egzemplarz książki.