Pozwól mi zostać recenzja

Każde życie kończy i zaczyna się w jednym momencie. Nie ma wyjątków od tej reguły. Jednak to co dzieje się pomiędzy jest zależne wyłącznie od nas. Ludzie są stworzeni by kochać i być kochanym, i choć możemy lubić samotność, to nikt nie lubi być samotnym. Każdy pragnie być zauważamy i bezgranicznie ważny, choć dla jednej osoby.

,,Biegają tak, jakby mieli pod stopami ogień, szukając czegoś, czego nie można znaleźć. Jest to po prostu strach przed zmierzeniem się ze sobą, po prostu strach przed byciem samemu.”
(Charles Bukowski)

Mackenzie była nastolatką. To wiek w którym szukamy przyjaciół, poznajemy nowych ludzi, popełniamy błędy i przekraczamy granice. Ona jednak nie żyje tak naprawdę. Uważa się za inną, odstającą od rodzeństwa- nie tak mądrą jak brat i nie tak pewną siebie jak siostra bliźniaczka. Jest cicha, spokojna i… po prostu egzystuje jak spora część ludzi nie wiedzących jak żyć dalej. Przeprowadzka z powodu awansu jej ojca miała być największą zmianą w jej życiu, nic nie zapowiadało tego, że jej świat nagle runie jak domek z kart na wietrze. Tragedia, która wstrząsłą całą jej rodziną, będzie niosła za sobą niepokojące widmo przeszłości.

Tego samego dnia Mac będzie będzie zmuszona spędzić noc w obcym domu, i to tam – choć niespodziewanie poczuje się bezpiecznie. Początkowo łóżko obcego chłopaka, a następnie on sam może stać się jej kotwicą w tym trudnym okresie. Ryan sam ma za sobą trudną przeszłość, rozumie pobutki nagle pojawiającej się w jego życiu dziewczyny, oferuje jej coś czego kiedyś sam potrzebował- zrozumienie, spokój i zainteresowanie. Jednak to nie bajka, a historia nie kończy się, gdy rycerz ratuje księżniczkę z wieży, to nie koniec a zaledwie początek tej opowieści…

Poruszająca i niespodziewanie zaskakująca głębią przesłania, jak i złożoności bohaterów. Nie są oni jednowymiarowi, a pełni szczerości, bólu i chęci odnalezienia samego siebie; gdy zostają zostawieni sami sobie. Ze szczerością mogę powiedzieć, że nie od razu dostrzegłam wartość tej książki. Owszem poruszała ważny i trudny temat, jednak nie było to nic wyróżniającego się na tle innych powieści tego typu. Dopiero tak naprawdę zakończenie spowodowało, że zrozumiałam całą przekazaną naukę wypływającą z kart tej historii. Gdybym teraz zdecydowała się przeczytać się tą pozycję jeszcze raz, jestem pewna, że już od pierwszych stron spojrzałabym inaczej na postać Mackenzie, na jej życie i myśli. To zdecydowanie jest jedna z tych lektur do których można wracać nieskończenie wiele razy i za każdym razem odkrywać jej nowe wartości.