Pozwól mi zostać recenzja

Książka była dość chaotycznie napisana – czytałam ją w formie ebooka i momentami miałam wrażenie, jakby trafiło mi się słabe tłumaczenie lub styl autora po prostu taki był. Niektóre fragmenty sprawiały wrażenie niezrozumiałych i zawiłych, a zdania czasem brzmiały tak, jakby przypadkowo wpleciono w nie fragmenty z innych akapitów. Dodatkowo, zamienione formy osobowe wprowadzały spory chaos – gdy główna bohaterka rozmawiała z chłopakiem, po chwili trudno było stwierdzić, kto właściwie mówi. Momentami brakowało płynności, przez co musiałam wracać do wcześniejszych fragmentów, by lepiej zrozumieć kontekst.

Zastanawiam się, czy to kwestia specyficznego stylu autora, czy może jednak słabszego tłumaczenia – niektóre zdania wydawały się niemal bez sensu, a ich konstrukcja była tak nieskładna, że utrudniała płynne czytanie. W kilku momentach miałam wrażenie, jakby w tekście pomylono formy osobowe, co sprawiało, że dialogi były mylące i trudne do śledzenia. To wszystko mogło wpłynąć na odbiór historii, jednak mimo tych niedociągnięć książka wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie.

Mimo trudności z formą sama treść wciągnęła mnie bez reszty. Historia była niezwykle poruszająca i pełna emocji – smutku, radości, nostalgii. Były momenty, które chwytały za serce i zmuszały do refleksji. Autor doskonale oddał emocje bohaterów, czyniąc ich przeżycia autentycznymi i przekonującymi. Ich relacje były bardzo dobrze nakreślone, co sprawiało, że można było śledzić ich losy z dużym zaangażowaniem.

Postacie to zdecydowanie jeden z największych atutów tej książki. Ich historie były pogłębione, a motywacje wiarygodne. Czuć było, że każda z nich ma swoją przeszłość, która wpływa na ich wybory.

Pomimo niedociągnięć w stylu, sama treść wynagrodziła mi trudności spowodowane prawdopodobnie słabym przekładem tej książki. Książka zmusiła mnie do przemyśleń i dostarczyła wielu wzruszających momentów, a końcówka lekko mnie zaskoczyła oraz pozostawiła w lekkim szoku emocjonalnym. Moja ostateczna ocena to 8/10.