Pozwól mi zostać recenzja

Każdy w swoim życiu spotyka się ze stratą bliskiej osoby. Wtedy na wiele sposobów próbujemy ogarnąć wszystko, co się dzieje dookoła nas, aczkolwiek czasami człowiek po prostu nie ma siły. Nie ma siły na najprostsze czynności, a co dopiero do dalszego życia. I w tym momencie zachęcam wam do wzięcia tej właśnie książki.

Kiedy siostra bliźniaczka Mackenzie popełnia samobójstwo, ona razem ze swoim młodszym bratem mają nocować w obcym domu. Przypadkowo trafia do łóżka Ryana. Zamiast czuć się skrępowaną i odnaleźć właściwy pokój, ona czuje, że znalazła przy nim bezpieczne schronienie. Obcy chłopak sprawił, że czuła się bezpieczna i mogła przy nim spokojnie przejść przez żałobę.

W tej książce poruszonych jest bardzo wiele tematów ważnych dla młodych ludzi, ale i nie tylko. Strata bliskiej osoby, zatracanie się w smutku, pierwsza miłość, problemy z rówieśnikami jak i rodzicami, samobójstwo.. Autorka napisała książkę, która moim zdaniem będzie zawsze na czasie, będzie przypominać problemy, z którymi zmaga się przeciętny nastolatek. Opisała to wszystko w sposób bardzo delikatny, dając nadzieję, że każdy z nas ma w sobie tą niewidzialną siłę, że możemy przetrwać nawet najgorsze chwile w naszym życiu. Kwestia samobójstwa wśród młodych ludzi jest wciąż drażliwym tematem. Aczkolwiek sądzę, że zadbała o to by ta historia miała autentyczny i pełen współczucia punkt widzenia, wobec wszystkich dookoła otoczenia głównej bohaterki. Możemy zobaczyć jak cała rodzina zareagowała na tę śmierć, w jaki sposób sobie z tym poradzili i jak próbowali siebie wyleczyć.

Piszę tę recenzję jeszcze „na świeżo” zaraz po przeczytaniu książki i jestem całkowicie nią wstrząśnięta. Z jednej strony chciałabym przeczytać co się działo dalej, jak to się wszystko potoczyło, z drugiej strony wolę chyba sama sobie dopisać szczęśliwe zakończenie. Mogę powiedzieć z czystym sumieniem, że jest to książka, która otworzyła mi oczy na wiele spraw, na wiele zachowań. Czytając tę książkę czułam autentyczny ból głównej bohaterki. Historia opisana w książce, jest piękna ale zarazem wyniszczająca, magnetyczna i wciągająca. Ma w sobie cierpienie, ból i rozpacz. Jeśli myślicie, że znajdziecie tutaj bardziej rozwinięty wątek samobójstwa to jednak nie znajdziecie, a szkoda. Bo mogła to być jeszcze lepsza książka. Ale wam ją polecam - bardzo :).