Kamienna róża recenzja

Są takie powieści, które porywają czytelnika nie szybkością akcji ale kreacją literackiego świata. Powieści, malowane słowem niczym pędzlem. Powieści, za pośrednictwem których możemy przenieść się w miejsca lepsze, bardziej przyjazne, w których sielski klimat miesza się z uczuciami bohaterów.

Takim właśnie literackim pejzażem jest druga część "Olszan". Podobnie jak w pierwszym tomie fabule oraz uczuciom bohaterów towarzyszy dodatkowy bohater, którym staje się wykreowany, literacki świat. Klimat zawarty w opisach przyrody, kresów, ubarwiony folklorem tutejszych ziem dopełnia akcję, porywając czytelnika.
🌹
Główna bohaterka Julia, którą już znamy odnalazła swoją przystań u boku Wiktora i wiedzie spokojne życie wśród podlaskich lasów. Nie daje jej jednak spokoju historia brata jej dziadka Kazimierza i postanawia dowiedzieć się więcej o przeszłości udając się za Bug. Towarzyszy jej Justyna, która w tę podróż zabiera swoją prywatną misję, pod postacią kamiennej róży. Kobieta wierzy, że kiedy róża znajdzie się na swoim miejscu, z którego została zabrana, zerwie ciążącą na jej rodzinie klątwę i dane jej będzie zaznać miłości.
🌹
Odkrywamy tu nie tylko tajemnice, rodziny głównej bohaterki ale znacznie więcej. Znajdziemy tu pięknie opisany patriotyzm, doświadczymy ciepła i przyjaznego nastawienia napotykanych ludzi. A wszystko w pięknej oprawie, która ukoi i oczaruje, fundując równocześnie odrobinę dreszczyku.
🌹
Ta część podobała mi się nawet bardziej od pierwszej, kupując mnie niemalże od razu wplecioną w fabułę tajemnicą. Kolejny raz doceniam też jej klimat - największy atut tej serii. Tym razem barwnie zaprezentowana atmosfera kresów i ludzi, którzy pamiętają o swoim pochodzeniu, ojczyźnie. A także cudowny wątek Ogińskiego i jego muzyki, w szczególności poloneza.
🌹
Powieść w sam raz do czytania w ogrodzie, na hamaku, wśród zapachu kwiatów, w letnim słońcu ☀ Powieść, która sposobem narracji przeniesie Wam w malownicze tereny, a może nawet pozwoli usłyszeć cichą melodię, rozpoczynającą bal.