Zakon drzewa pomarańczy recenzja

Wydanie jednotomowe

Rozdarty świat.
Królowiectwo bez dziedziczki.
W trzewiach ziemi pradawny wróg budzi się z tysiącletniego snu.
Dom Berethnet włada Inys od stuleci. Wciąż niezamężna królowa Sabran IX musi wydać na świat córkę, by uchronić swoje królowiectwo przed zgubą – lecz u jej wrót kłębią się skrytobójcy. Ead Duryan, choć jest na dworze od lat i wyniesiono ją do rangi damy dworu, pozostaje lojalna jedynie wobec tajemniczej organizacji czarodziejek. Ma za zadanie strzec Sabran przed zakazaną magią.
Po drugiej stronie mrocznego morza Tané jest gotowa poświęcić wszystko, by zostać jeźdźcem smoków, ale los zmusza ją do podjęcia decyzji, która może zniszczyć jej życie.
Wschód i Zachód nie potrafią się wyzbyć wzajemnej wrogości nawet w obliczu wzbierających sił chaosu, żądnych na zawsze odmienić oblicze świata.

Więcej

Jedna z lepszych książek fantasy jakie czytałam. Jest w niej magia, smoki, intrygi, dwory i królestwa, stare tajemnice i pełno przygód. Wydaje się książką idealną... Ale! Czytanie jej sprawiało momentami frustrację. Bywało, że książka mnie totalnie wciągała, ale zaraz potem następowało jakby zmęczenie materiału i nie mogłam się doczekać aż w końcu skończę ją czytać. W tym wszystkim nie pomagały trudne nazwy własne wymyślone przez autorkę, niektórych nie pamiętam do tej pory choć przed chwilą skończyłam czytać. Zapewne wrócę do tej pozycji za kilka lat, może moje odczucia się zmienią. W mojej ocenie książka na 7,5 ale z uwagi na pełne punkty zawyżam do 8, bo warto ja przeczytać 🙂Nie miałam ogromnych oczekiwań, a i tak się zawiodłam.

Pierwsze co zauważyłam to multum bohaterów. Bardzo trudno było mi ich zapamiętywać i dopiero około 200 strony zaczęłam mniej więcej się w nich orientować. Ale to tyczy się tylko tych głównych i drugoplanowych, ponieważ łącznie wszystkich postaci jest 128 (pod koniec książki jest ich spis, więc policzyłam). Na szczęście wszyscy na raz się nie pojawiali.

Historia też nie zachwyca, bo jest bardzo rozwleczona w czasie. Autorka mogła albo wyrzucić niektóre wątki, albo dopisać jeszcze więcej szczegółów i przerobić jednotomową książkę na trylogię.
Sam pomysł jest w porządku, ale wykonanie wyszło nijak. Skończyłam ją dzisiaj, a już mało co z niej pamiętam. Nie jest to książka zapadająca w pamięć.
I ta końcowa bitwa to jakiś żart - przygotowywali się do niej przez większą część książki, a pokonali go w ciągu dziesięciu stron.

Bohaterów też nie polubiłam. Nikt mnie nie irytował, nikt mnie nie zachwycił. Wszyscy są jakby tacy sami. Nikt szczególnie też się nie wyróżniał.

Zakończenie tylko mnie zdziwiło, bo jest otwarte, więc równie dobrze możemy spodziewać się kontynuacji (po którą nie wiem czy bym sięgnęła).

Widzę tylko jeden plus tej historii. Czyta się ją bardzo szybko.

Nieszczególnie polecam, chyba że jesteście wielkimi fanami fantastyki ze smokami i macie dużo wolnego czasu.