Natręctwo recenzja

"Natręctwo" Jolanty Żuber to fascynująca i wciągająca książka, która porusza trudne, ale ważne tematy. Śledzimy losy kilku bohaterów, których życia przeplatają się w niespodziewany sposób. Tomek, próbujący poradzić sobie z traumą po porwaniu, musi zmierzyć się z szyderstwami ze strony rówieśników z powodu swojego wyglądu. Jego historia jest poruszająca, zwłaszcza kiedy wydaje się, że wreszcie zaczyna odnajdywać szczęście, a los znów rzuca mu kłody pod nogi.

Kuba, adoptowany w wieku pięciu lat, stawia sobie za cel ochronę swojej nowej mamy, co z czasem przeradza się w obsesję. Jego coraz bardziej niekontrolowane zachowanie jest przedstawione w sposób niezwykle realistyczny i przejmujący.

Para Joanna i Adam, którzy przeprowadzają się na nowe osiedle, również skrywają mroczne sekrety. Ich życie za zamkniętymi drzwiami sypialni odsłania dramat, który jest zarówno przerażający, jak i fascynujący.

Jolanta Żuber mistrzowsko splata losy bohaterów, tworząc napiętą atmosferę i wciągając nas w wir wydarzeń. Tajemnice, które skrywają postacie, i pytania o to, jak daleko może sięgnąć obsesja Kuby oraz czy każda wina zasługuje na karę, trzymają w napięciu do samego końca.

Jednym z największych atutów "Natręctwa" jest sposób, w jaki autorka kreśli psychologiczne portrety bohaterów. Każda postać jest wyjątkowa i złożona, a ich przeżycia i dylematy są przedstawione z dużą wrażliwością i realizmem. Tomek, Kuba, Joanna i Adam to postacie, z którymi łatwo się zidentyfikować, mimo że ich doświadczenia mogą być odległe od naszych własnych. Dzięki temu książka nie tylko wciąga, ale także zmusza do zastanowienia się nad własnym życiem i wyborami.

Nie sposób również nie docenić napięcia, które Jolanta Żuber buduje przez całą powieść. Każdy rozdział przynosi nowe zwroty akcji, a splatające się losy bohaterów sprawiają, że trudno oderwać się od lektury. Autorka umiejętnie prowadzi nas przez mroczne zakamarki ludzkiej psychiki.

Na szczególną uwagę zasługuje również styl pisania Żuber – jest on prosty, ale zarazem pełen emocji. Opisy sytuacji i przeżyć bohaterów są niezwykle plastyczne, co sprawia, że czujemy się, jakbyśmy sami uczestniczyli w wydarzeniach przedstawionych w książce.

Podsumowując, "Natręctwo" to książka, która pozostawia po sobie trwały ślad. To nie tylko opowieść o traumie, obsesji i skrywanych sekretach, ale także głęboka refleksja nad ludzką naturą i granicami, do jakich może się posunąć człowiek. Jolanta Żuber stworzyła dzieło, które zasługuje na uwagę każdego, kto ceni literaturę pełną emocji i psychologicznej głębi. Bez wątpienia jest to jedna z tych książek, które warto przeczytać i do których chce się wracać.

Książka ta zmusza do refleksji nad ludzką psychiką i konsekwencjami naszych działań. Jest to lektura, która na długo pozostaje w pamięci i sprawia, że zaczynamy inaczej patrzeć na otaczający nas świat. Gorąco polecam ją każdemu, kto szuka czegoś więcej niż tylko prostej opowieści – "Natręctwo" to prawdziwa uczta dla miłośników literatury pełnej emocji i głębi.