Dziesięć dni recenzja

"Dziesięć dni" autorstwa Mel Sherratt to thriller psychologiczny, który swoją premierę miał zaledwie dwa dni temu. Gdzieś w internecie zobaczyłam tą okładkę poszukując jakiejś ciekawej propozycji do przeczytania i jak zaczęłam słuchać audiobooka, tak słuchałam go w każdej wolnej chwili.
Uchylone drzwi do ciemnej obskurnej piwnicy, piwnicy pełnej wspomnień i tajemnic przyciągnęły mnie "wyglądem", a zatrzymały historią, bohaterami, tematyką jaką jest znęcanie się nad dziećmi. Coś o czym nie powinno się mówić i pisać z jednej, prostej przyczyny. To nigdy i nigdzie nie powinno się wydarzyć.
Główną bohaterkę Evę Farmer poznajemy jako spełnioną kobietę, żonę, dziennikarkę, która podczas wykonywania obowiązków służbowych kieruje się empatią i nie zależy jej na taniej sensacji. Razem z mężem Nickiem -policjantem są rodziną, której do pełni szczęścia brakuje jedynie dziecka.
Jednak nie ma ona zbyt wiele czasu na rozmyślanie, ponieważ zaangażowała się w pisanie artykułów na temat porywanych przypadkowo "na pierwszy rzut oka" kobiet w różnym wieku przez człowieka, który więzi je przez tytułowych "dziesięć dni" po czym posiniaczone i nagie wypuszcza wolno, aby mogły opowiedzieć swoją historię. Kto za tym stoi i dlaczego? Czy "łatka ofiary" może usprawiedliwiać każdy, nawet najbardziej podły czyn?
Jak oddzielić prawdę od kłamstwa?
Fabuła była prowadzona przez wielu narratorów ukazując ich myśli i emocje, co pozwoliło mi się odnaleźć w całej historii, w biegu wydarzeń. Nie zawsze zwracam na to uwagę, ale akurat ten tytuł lepiej jej przeczytać fizycznie. Głos pani Joanny Racewicz nieco mnie drażnił, jednak na przyśpieszeniu 1,5x dałam jakoś radę. Myślę, że tutaj przydałby się jakiś niski, męski głos. Ewentualnie duet: kobieta i mężczyzna, bo coś podskórnie czułam, że w niektórych momentach autorka chciała wywieść czytelników w pole.
Jeśli chodzi o bohaterów to najlepsze będzie tutaj słowo: wyważeni. Spokój jednych harmonizował z szaleństwem innych i był to całkiem ciekawy zabieg.

Podsumowując: Dla mnie książka musi być jak mężczyzna. Nie mam konkretnego typu, ale z pewnością musi mieć "to coś". "Dziesięć dni" właśnie takie było. Mimo kilku wad takich jak irytująca momentami Eve i parę niespójności w niektórych miejscach to generalnie tytuł jest godny polecenia i zostanie w mojej pamięci na dłużej.