Pisarka recenzja

Książkę poleciła mi mama, która wykupiła naraz wszystkie jej dotąd wydane. Byłam troszkę zaciekawiona tym, co takiego  autorka w sobie ma, że mama jest nią taka oczarowana, jednakże jej zbiór opowiadań pt. “Przepis na szczęście”, po który sięgnęłam w chwilach nudy, jakoś niespecjalnie mnie zaintrygował. Wręcz odwrotnie - stwierdziłam, że jest to mdła, nijaka autorka, która pisze w dość górnolotny sposób o mrzonkach polskich kobiet, czymś na co dzień nierealnym, na wzór amerykańskich powieściopisarek obyczajowych. Dopiero po jakimś czasie spróbowałam ponownie się przekonać i chwyciłam za “Pisarkę”. I wiecie co… Po prostu oszalałam! Oszalałam na tyle, że po przeczytaniu poleciałam do księgarni pytać o kolejne części. 

Książka jest bardzo emocjonalna. Nie sądziłam, że czytając można odczuwać tak wiele emocji i być może to właśnie sprawiło, że jednocześnie chciałam ją przeczytać i żałowałam, że w ogóle zaczęłam. 

Przyjaźń małych dzieci złączonych cierpieniem wzbudziła we mnie tak wiele uczuć: ból, osamotnienie, cierpienie, rozpacz, utrata nadziei, ośmieszenie. Wręcz sama to czułam! Wierność tych dwojga wobec siebie już od małego, rozczula mnie do reszty. To smutne, jak wiele cierpienia, krzywdy, niezrozumienia doświadczyli ci bohaterowie. Widać, że darzą się ogromnym uczuciem. Serce mi się kraja na samą myśl, jak wiele kłód życie rzuca im pod nogi. 

Mam nadzieję, że Weronika znajdzie siły, aby przezwyciężyć przeciwności losu. A co do Wiktora.. Myślę, że ma dobre serce, jednakże społeczeństwo już dawno go skreśliło i nie sądzę, aby świat dał mu ostatnią szansę na powrót na właściwe tory... 

Wierzę w moc łączącego ich uczucia, ale wydaje mi się, że tym dwóm zagubionym duszom nie jest dane połączyć się na zawsze… 

Forma, jaką zastosowała autorka, sugeruje, że część z tych historii pochodzi z jej osobistego życia. To nasila moje zdanie o tym, jak bardzo życie jest niesprawiedliwe dla tych, którzy powinni poznać jak najwięcej szczęścia. 

Z niecierpliwością czekam na kolejne części serii. Mam nadzieję, że Weronika i Wiktor zaznają szczęścia i miłości, nieważne, czy będą razem czy nie...