W cieniu Olbrzyma recenzja

Ta powieść pokazuje nam trudne, powojenne czasy na Dolnym Śląsku, na tak zwanych 'ziemiach odzyskanych', które bardzo szybko otrzymały inną, tragiczną w swoim wymiarze nazwę - 'ziemie wyzyskane.' Choć ocieramy się o historię, momentami tragiczną, to tego nie odczuwamy. Autorka w sposób bardzo udany połączyła fakty z fikcją literacką.
Kompleks Riese czyli Olbrzym w Górach Sowich, jedna z największych zagadek drugiej wojny, działania Wehrwolfu, obóz koncentracyjny w Gross Rosen i jego filie rozrzucone po całej okolicy, zbrodnie popełniane przez hitlerowców, organizacja TODT mająca swą siedzibę w pałacu w Jedlince i skrzynie ze skarbami ukryte w jego wnętrzu, NKWD, problem wysiedlania Niemców i trudności w organizacji życia nowych mieszkańców tych ziem – to wszystko prawda historyczna. Autorka zaludniła ją fikcyjnymi postaciami, którym przyszło zmierzyć się z rzeczywistością, momentami tragiczną. Główni bohaterowie i postacie drugoplanowe są zgrabnie skonstruowani, prawdziwi i autentyczni w tym co robią, mówią i jak postępują, wyciągają wnioski i rozwijają się.
Akcja powieści wciąga od samego początku, toczy się wartko i każe sobie zadawać wciąż nowe pytania. Język jest lekki i łatwy w odbiorze. Tak jak w typowej powieści sensacyjnej mamy intrygę, poważne zagrożenie życia, czarne charaktery, a główna bohaterka jest nie tylko ładna, ale odważna i sprytna i to na jej barkach spoczywa rozwiązanie zagadki.
Wszystko co przyszło przeżyć jej i mieszkającym w Jedlinie ludziom mogło zdarzyć się naprawdę, a czyta się o tym z prawdziwym zainteresowaniem i przyjemnością.