Kornik recenzja

Surrealna opowieść trzech pokoleń kobiet, którym przyszło żyć w Hiszpanii liżącej rany poniesione w wojnie domowej. Nieoczywista narracja z elementami grozy, gdzie cienie dosłownie wychodzą z szaf. Najstarsza z bohaterek rozmawia z aniołami, średnia obecna jest jedynie namiastką ducha, któremu udało się powrócić do domu, a w ciele najmłodszej pojawił się kornik, który od pokoleń zatruwa gniewem myśli kobiet w rodzinie. Przytłoczone plotkami, jakie krążą po wiosce, zmęczone patriarchalnymi normami, buntujące się nierówności klas... Z jednej strony zdają się pragnąć jedynie bezpiecznej przestrzeni dla siebie, z drugiej rozpychają się łokciami w społeczeństwie, które stało się dla nich zbyt ciasne. Szukają zemsty, szukają ulgi.

„Kornik“ to powieść niejednoznaczna. Layla Martínez nadprzyrodzonym podkreśliła stany duchowe, nie stroniła od brutalności, mgliście nakreśliła historię państwa. W centrum postawiła główną oś fabuły, gdzie uciskani szukają zemsty, a wokół umieściła wątki nie mniej ważne. Wszystko się przeplata, sprytnie łączy, nie szuka jednoznacznych odpowiedzi. Przyozdobione zostało oniryzmem, który plącze i mąci, ale przede wszystkim wypukla emocje. Dom kojarzony jest z korzeniami rodziny ale i klatką, z której nie można uciec. Kornik sprawia ból psychiczny i fizyczny, rośnie wraz z gniewem, zdaje się być czymś złym, a jednak na celu zdaje się mieć jedynie opór przeciwko krzywdzie. Najciekawsze są jednak cienie, jakie zamieszkują dom, jakie szepczą, krzyczą i wyrażają sprzeciw, gdy obserwują życie swoich potomkiń.

Historia stworzona przez autorkę to mieszanka gatunkowa na bardzo dobrym poziomie. Objętościowo jest krótka, a jednak wymagała ode mnie dłuższych oddechów, przez co lekturą mogłam rozkoszować się dłużej. Rozkoszować, bo w moich oczach to literatura na bardzo dobrym poziomie, gdzie poza dobrą kreacją świata i bohaterów spotykamy narrację, jaka pochłania. Jedynym minusem tytułu są znikające znaki interpunkcyjne, bo w niektórych akapitach nie znajdziemy ani jednego przecinka, jakby z wersją finalną wydania coś nie poszło dobrze, ale to jedyny mankament książki, który przychodzi mi na myśl. Cała reszta bowiem była czymś, co moje serce bardzo polubiło.


przekł. Maja Gańczarczyk


Książka pochodzi z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.