On recenzja

Polscy autorzy powieści kryminalnych nieco inaczej budują fabułę niż zagraniczni. Rodzimi kładą nacisk na precyzję i realizm, jednak często brakuje dynamiki i zwrotów akcji. Autorka tej powiesci wpisuje się w kanony twórczości polskich pisarzy.

Jest to wielowątkowa powieść kryminalna, chronologicznie opisująca losy toczącego się w Szczecinie śledztwa w sprawie morderstwa Joanny Jeleńskiej. W fabułę wpleciona jest druga perspektywa od strony męża ofiary, który co do zasady stał się podejrzanym i jego zaangażowanej w obronę siostry oraz kolejnym wątkiem przedstawiającym historię pracującej w banku Anny, która wdała się w romans z tajemniczym M. Osobiście lubię gdy do fabuły wpleciony jest wątek psychologiczny. W tej powieści również się znalazł, ale miałam odczucie jakby był czerstwy. Opisy zachowań przedstawione były jak relacja, na sucho, jak dana osoba zachowa się postawiona w konkretnej sytuacji. Brakowało mi trochę tego niepokoju, co umysł mordercy może zaraz dostarczyć .

Perspektywy zmieniały kilkustronicowe rozdziały. Każdy zaczynał się od krótkiego opisu. Czasem był to krajobraz, czasem wystrój lub budynki z dodatkowym dostarczeniem informacji o jego historii. Miejsca i budynki opisane w książce faktycznie się tam znajdują.

Powieść jest dobrze napisana, ale mnie nie porwała. Nie przekonała mnie historia matki i żony ze stabilnym życiem, która w dwa miesiące przewartościowuje je i gotowa jest porzucić wszystko i związać się z innym mężczyzną. Autorka ujawniła, że wzorowała historię na prawdziwych wydarzeniach, które były przykładem działań psychopaty. Niestety w moim odczuciu nie udało się autorce tego uchwycić. Po prostu nie czułam tych emocji ani tego w jaki sposób psychopata zdołał zmanipulować i uzależnić od siebie kobietę.
Policjanci byli przedstawiani jako dobrzy, profesjonalni śledczy. Tylko czemu popełniali tyle błędów? Trąciło amatorszczyzną zdradzanie szczegółów śledztwa, nie pokazanie świadkom zdjęć podejrzanego , nie zweryfikowanie dokumentów firmy i kilka innych rzeczy, o których nie będę pisać żeby nie zdradzać fabuły.

Tak, jak się spodziewałam książka jest napisana na bardzo wysokim poziomie stylistycznym. Miłym zaskoczeniem był brak wulgaryzmów. Przekleństwo było użyte tylko raz i to w uzasadnionej na to sytuacji. Rozczarowała natomiast przewidywalność historii, brak zwrotów akcji oraz niejednolita kreacja bohaterów.

Finał - tak realny, że aż bolesny.

Polecam czytelnikom lubiącym autentyzm w powieściach. Premiera 05.05.2021