Obserwator śmierci recenzja

Wyobraź sobie, że świat, w którym żyjesz, to misternie utkana iluzja bezpieczeństwa. Spacerujesz znajomymi ulicami, mijasz obcych ludzi, oddychasz codziennością, a gdzieś w tle pulsuje ciche, niezauważalne zło. Takie myśli towarzyszyły mi, gdy pochłaniałam „Obserwatora śmierci” Chrisa Cartera.

Chris Carter to mistrz w swojej klasie. Nie dlatego, że buduje napięcie – to potrafi wielu. On maluje mrok, nie tuszem, lecz skalpelem, precyzyjnie i boleśnie. Otwiera książkę sceną, która nie pozwala się od niej uwolnić: doktor Carolyn Hove, pewna swojego fachu, natrafia na ciało. Ciało, które mówi więcej, niż mówić powinno. Od tej chwili zaczyna się podróż w głąb ludzkiego koszmaru.

Detektyw Robert Hunter to nie jest typowy bohater thrillera. Nie jest ani superbohaterem, ani facetem z problemami – jest kimś więcej. Jego umysł to mapa, w której Carter każe nam czytać między słowami. I ta mapa prowadzi nas w miejsce, gdzie zbrodnia nie tylko boli, ale też upokarza naszą wiarę w to, że wszystko da się zrozumieć. Wspólnie z Carlosem Garcią ścigają kogoś, kto wie, jak działa system. Kogoś, kto swoją brutalność przykrywa kunsztem, jakby każda zbrodnia była obrazem, a nie chaosem.

Ale to nie jest książka o pościgu. To książka o tym, że zło jest jak cień – zawsze jest, choćbyśmy nie patrzyli. Morderca, którego stworzył Carter, nie jest „tylko” psychopatą. To ktoś, kto może stać obok ciebie w kolejce do sklepu. Ktoś, kto w swoim skrzywieniu osiągnął perfekcję. W pewnym momencie, przyznaję, zaczęłam bać się otworzyć drzwi.

Carter operuje fabułą jak chirurg – z chirurgiczną dokładnością. Każdy detal, każda scena jest jak nacięcie. A my, czytelnicy, krwawimy z emocji. Najgorsze? Nie chcesz, by się to skończyło. Zamiast szukać rozwiązania zagadki, zaczynasz podziwiać geniusz zbrodni. Zaczynasz się bać siebie.

„Obserwator śmierci” to książka, której nie czyta się dla przyjemności. To książka, która zostawia w tobie ślad, jak blizna po czymś, co bolało, ale jednocześnie cię zmieniło. Carter nie napisał thrillera – stworzył labirynt, z którego nie chcesz wychodzić, choć wiesz, że z każdą stroną stajesz się kimś innym.

Ostrzegam – ta książka to nie tylko rozrywka. To wyzwanie. Odważysz się spojrzeć w oczy potworowi, który może być bliżej, niż sądzisz?

Za egzemplarz książk dziękuję Lubimyczytac.pl