Oczy uroczne recenzja

"Oczy uroczne" Marty Kisiel to trzeci tom z serii Dożywocie. Dodatkowo najdziemy w nowym wydaniu opowiadanie "Szaławiła", które jest wstępem do "Oczy uroczne".
W trzecim tomie zmieniają się bohaterzy, choć i w tej książce swój mały epizod będzie miał Konrad z Lichem.
Główną bohaterką tej części jest Oda Kręciszewska, lekarka, która po latach spędzonych za granicą Polski na wielu misjach postanawia zrobić rewolucję w swoim życiu i kupuje działkę, by osiedlić się w jednym miejscu na stałe.
Jednak nie jest to taka zwykła działka, jest to bowiem polanka z dala od miasta, na której są pozostałości - fundamenty - dawnej Lichotki. Oda długo się nie zastanawia i na starych fundamentach buduje swój nowy dom, w którym pragnie spędzić resztę swojego życia. Jak się potem okazuje będzie to całkiem nowe życie dla Ody ponieważ dowie się o sobie wielu nowych, tajemniczych informacji.
Jak się okaże w trakcie czytania Oda nie jest zwykłą kobietą, jednak przez lata ten fakt nie wypłynął na światło dzienne, gdyż potrzebował jakby dodatkowego bodźca, który siła drzemiąca w bohaterce ujawnia się dopiero po zamieszkaniu na opuszczonej polance. Tam właśnie mają miejsce niecodzienne wydarzenia, które sprawiają, że każdy inny człowiek dawno by stamtąd uciekł. Jednak nie Oda! Ona jest zafascynowana tym miejscem i informacjami, których się dowiaduje o sobie. A czego się dowiaduje ? Mogę Wam zdradzić tylko tyle, że jest ona Szaławiłą, jednak resztę musicie doczytać sami.

Oda nie jest tam sama, poznaje bardzo ciekawych przyjaciół jak Bazyl - mały czort z torebałką, Kuleczkę, pieska, którego przygarnęła, a do tego wszystkiego jest jeszcze przystojny płanetnik Roch. Całe to towarzystwo sprawia, że Oda ma dużo pracy, ale też i jej nowe życie zapowiada się całkiem ciekawie.

Moje odczucia po przeczytaniu tej książki ? Mamuś jakie to było cudowne ! Ja chcę jeszcze !
Obok całej tej serii nie da się przejść obojętnie, zwłaszcza jak się przeczytało pierwszy tom. W drugim tomie też działy się RZECZY i miałam wrażenie, że to już jest szczyt i apogeum cudowności, ale to trzeci tom i pojawienie się Bazyla dodało całej serii tego czegoś ! Nawet nie wiem jak to nazwać, bo w sumie i Licho i Tsadkiel już sprawili, że książka miała szczyptę nadzwyczajności, jednak Bazyl sobą ją jeszcze jakby dosłodził ! To jak on mówi i przy tym ta jego niewinność... Licho też było mega słodkie i niewinne, jednak ono było serio nieświadome, a Bazyl mam wrażenie, że jest świadom tego co robi (jak to czort).

Mogłabym pisać i pisać o tym co i dlaczego podobało mi się w książce (wiadomo, że wszystko), ale nie będę sięrozpisywać. Na sam koniec zaznaczę, że każdy tom z osobna i wszystkie razem tworzą piękne historie, którefajnie jest poznać, dają one odskocznie od rzeczywistości. I tak, to jest kolejny świetny pomysł na prezent.