Oczy uroczne recenzja

Chociaż czytałam już tę książkę kilka lat temu, to jednak chciało mi się wrócić do jakiejś miłej lektury i wybór padł właśnie na "Oczy uroczne" Marty Kisiel. Wysłuchałam więc rewelacyjnego audiobooka, który wprowadził mnie nie tylko w świetny humor, ale i w magiczny zimowy klimat.
Dodatkowo znajdziemy w nowym wydaniu opowiadanie "Szaławiła", które jest wstępem do "Oczy uroczne".
I chociaż jest to trzecia część serii "Dożywocie", to myślę, że można ją czytać jako osobną powieść, tym bardziej, że właśnie tu następuje zmiana głównego bohatera. Tym razem jest nią Oda - Szaławiła, która po wielu latach spędzonych na obczyźnie, powraca do kraju i nieoczekiwanie buduje dom w miejscu spalonej Lichotki. Wbrew radom przyjaciółki i wszystkiemu, Oda postanawia zamieszkać w tym oddalonym od cywilizacji miejscu. Całkiem sama, z dala od ludzi, z dala od wszystkiego... Pomaga jej tylko Roch, płanetnik...

Jednak nie zostaje tam zbyt długo sama. Współlokatorem zostaje przygarnięty porzucony przez ludzi psiaczek o imieniu Kuleczka oraz Bazyl, który wyszedł z piwnicy domu, jest on
małym czortem z... niespotykaną na co dzień wadą wymowy (tak jakby czort był spotykany...). W jakiś sposób Odzie i Bazylowi udaje się uniknąć kolejnego niespodziewanego "gościa" z piekielnych czeluści, lecz o tym już sami poczytajcie. Bazyl okazuje się miłym aczkolwiek nieco kłopotliwym gościem.
Oda jest lekarką, pracowała praktycznie na całym świecie, a teraz podjęła pracę w przychodni w pobliskim miasteczku, do którego dojeżdża rowerem.
Gdy jednak zima zaczyna dawać się we znaki, pomaga Odzie poznany przypadkowo Michałko, który zaprzyjaźnia się z Bazylem. Maja wspólne zainteresowania, czyli gry komputerowe oraz łakomstwo..., Bazyl praktycznie na okrągło jest głodny, chociaż jego przyjaciel dzielnie mu w tym wtóruje.
Charyzmatyczna, pewna siebie kobieta zaskarbia sobie nie tylko sympatię czytelnika, ale także w całej przychodni. Zwłaszcza jej właściciel jest zadowolony z pracy Ody jak również z tego, że często wyręcza go z niektórych obowiązków.
Jednak gdy zbliża się zimowe przesilenie, zaczynają się dziać w okolicy różne dziwne wydarzenia. Do przychodni zgłaszają się pacjenci z niespotykanymi ranami i opowiadają niestworzone historie. A Odę zaczyna ogarniać jakiś niepokój. Roch próbuje jej pomóc, lecz nie zdają sobie oboje sprawy z tego, że ktoś zwodzi ich na manowce.
Oda powoli zaczyna odkrywać różne tajemnice i nawet nie podziewa się tego, co może wyjść z odkrycia prawdy na temat jej pochodzenia. Jaki wpływ jej przeszłość mogła mieć na teraźniejsze wydarzenia? Co (a może kto?) skłoniło ją do osiedlenia się właśnie w tym dziwnym miejscu? Jaki wpływ na jej los będzie miał płanetnik Roch i czort Bazyl?
To już sami musicie sprawdzić.
Dla mnie lektura finału "Dożywocia" była rewelacyjna. Zresztą Marta Kisiel idealnie trafia w mój gust czytelniczy, gdy mam ochotę na odrobinę magii czy fantastyki. A te słowiańskie stwory i legendy są bardzo bliskie mojemu sercu.
To bardzo sympatyczna, mądra i ciepła zimowa lektura, z humorem i chociaż czasem słodka, to bez przesady..., czyta się lekko a jeszcze lepiej słucha.

Polecam.