Wszystkie moje sekrety recenzja

Greenmory - fikcyjne miasteczko, do którego Autorka zabiera czytelnika, gdy ten zatapia się w Jej debiutanckiej książce. Chociaż nie znajdziecie go na mapie Szkocji, na pewno chcielibyście, żeby takie istniało. Zakładam, że faktycznie tak jest, ale każdy może znać je pod inną nazwą. Każdy może czuć się szczęśliwie w innym miejscu. Każdy ma miejsce, do którego wraca - fizycznie lub mentalnie.

"Wszystkie moje sekrety" to książka z bardzo dobrze rozbudowanymi wątkami, wciągającą fabułą i bohaterami, którzy pozostają w pamięci. Ich kreacja nie wymaga żadnej poprawki. "Poznałam" ludzi, których polubiłam, jak i tych, którym kibicowałam mniej.

Akcja powieści toczy się w odpowiednim tempie, nie ma tu mowy o bardzo długim okresie czasu. Weronika wyważyła całość i stopniowo pozwoliła mi poznawać sekrety, które towarzyszyły postaciom. Fabuła jest owiana wieloma tajemnicami, które wzbudziły we mnie wiele emocji. Podczas czytania czekałam tylko na to, co za chwilę się wydarzy. Kto tym razem mnie zaskoczy. Możecie wierzyć lub nie, ale naprawdę wzięłam sobie ich życia do serca i (chyba) poczułam się niektórymi (jako ludźmi) po prostu rozczarowana. To kolejny plus tej książki. Możecie zapytać "dlaczego?". Otóż dlatego, że to tylko uświadamia mi, jak dobrze Autorka poradziła sobie z kreacją, o której wcześniej wspomniałam.

Nie ma co ukrywać, że każdy ma jakieś sekrety. Jedne można trzymać w sobie bardzo długo, trafią się też takie, które nie ujrzą światła dziennego. Co w przypadku, kiedy wypłyną na powierzchnię w najmniej oczekiwanym momencie? Czy Mary, która zaaklimatyzuje się w szkockim miasteczku, będzie w stanie odnaleźć w nim też szczęście? Co w ogóle sprawiło, że kobieta z głośnego miasta, postanowiła rzucić wszystko i przenieść się właśnie tam?

Nie byłam nigdy w Szkocji (tak sobie myślę, że bardzo bym chciała), a dzięki przygotowaniu Weroniki, miałam możliwość choć na te kilka godzin, poczuć panujący tam klimat. Wpływ na to miały zarówno opisy, dialogi oraz zwrócenie uwagi na tradycje tam panujące.

Zakończenie książki... Cóż, to jest to, co bardzo cenię - nieoczywistość i duże zaskoczenie. Jak zareagowało na nie moje serce? To zdradziłam już Autorce, a Wy przeczytajcie tę historię i wtedy podzielimy się wrażeniami. Powiem Wam tylko, że jest to zakończenie otwarte, każdy czytelnik po lekturze ma prawo do dopowiedzenia sobie tego, co może wydarzyć się dalej.