Obserwatorium recenzja

Nie jestem specjalną miłośniczką gór. Moim największym osiągnięciem jest doczłapanie się Śnieżkę ze szkolną wycieczką, co utwierdziło mnie w przekonaniu iż nie jest to rozrywka dla mnie. Doceniam jednak piękno górskich krajobrazów, które podziwiane "z dołu" też ma swój urok.

Dzięki debiutanckiej powieści "Obserwatorium" Jarosława Szczyżowskiego, która rozgrywa się w na szczycie i w okolicach najwyższej góry Karkonoszy miałam okazję ponownie przyjrzeć się Śnieżce i jej mrocznemu obliczu.

Dzięki autorowi mogłam odwiedzić zbudowane tam równo 50 lat temu wysokogórskie obserwatorium meteorologiczne, którego charakterystyczny wygląd znany jest zapewne nie tylko miłośnikom górskich wędrówek. Bohaterem tej powieści jest jeden z pracowników obserwatorium, który na swoim dyżurze zaczyna słyszeć dziwne dźwięki a wyglądając na zewnątrz obserwuje zjawisko, tyleż intrygujące co niepokojące: grubą warstwę chmur układającą się w kokon, który szczelnie otula szczyt. Wywołuje to poruszenie nie tylko w IMGW ale i w lokalnych władzach, włodarzach Karkonoskiego Parku Narodowego, którzy starając się uzyskać odpowiedź na pytanie z czym mają do czynienia giną bez śladu. Gdy na miejsce przybywa wojsko aby zbadać sytuację wiadomo już, że nie chodzi o zjawisko pogodowe. Może to działania obcych służb lub pozaziemskiej cywilizacji? A może odpowiedź kryje się w legendach regionu, które będą w stanie wytłumaczyć co się dzieje.

Po tak intrygującym opisie można byłoby się spodziewać wciągającej historii pełnej zagadek i tak poniekąd jest, ale niestety autorowi "udało się" przykryć ją mnóstwem niepotrzebnych wątków i postaci, które zamiast uatrakcyjnić opowieść wprowadzają mnóstwo chaosu. Buddyzm, teoria światów równoległych, plagi, promieniowanie radioaktywne, lokalne legendy... Może od tego zakręcić się w głowie. Dużo nie zawsze znaczy dobrze a w "Obserwatorium" ten nadmiar wszystkiego jest przytłaczający.

Debiutantom jednak wiele się wybacza. Liczę na to, że jeśli Jarosław Szczyżowski będzie chciał zostać przy pisaniu weźmie sobie te uwagi do serca i zapamięta, że mniej znaczy więcej.