Zdradliwy los recenzja

"Zdradliwy los", to druga książka Any Rose, którą miałam okazję przeczytać. Wiedziałam, że mogę spodziewać się czegoś raczej niewymagającego, w młodzieżowym klimacie, taka przyjemna książka na jesienne wieczory ;)
Poznajemy Avery i Shane'a. To właśnie z tych dwóch perspektyw pisane są rozdziały Zdradliwego losu.
Avery od zawsze mieszka tylko z mamą, jest spokojną, totalnie nieimprezową nastolatką, dla której ważne są nauka i sport, a także szczęście mamy, która jest dla niej wszystkim. Nie ma żadnego problemu z tym, żeby po zakończeniu szkoły, wyjechać razem z rodzicielką na drugi koniec kraju i zamieszkać ze Stevem- już niedługo mężem mamy oraz z jego synem
W przeciwieństwie do dziewczyny, Shane nie ma ochoty bawić się w rodzinę, nie potrzebuje siostry ani nowej mamy.
Za fasadą dupka, chłopak ukrywa sporo bólu, wrażliwość i ogromną tęsknotę za ukochaną mamą. A bycie dupkiem, no cóż, wychodzi mu rewelacyjnie!
Czy jednak, kiedy Avery i Shane w końcu się spotkają i kiedy zaczną się poznawać, tak naprawdę poznawać, los nie postanowi spłatać sobie figla?
Rodzeństwo. Przyrodnie, ale jednak w pewnym sensie rodzeństwo. Czy jest tu miejsce na romantyczne uczucia?
Książka jest nieco przewidywalna, ale momentami potrafi też zaskoczyć.
Z postaciami jest różnie, trochę mi w tej kreacji czegoś zabrakło, chociaż na pewno plusem było ukazanie tego, jak nowe miejsce, nowi ludzie, potrafią na nas wpłynąć, jak różne rzeczy nas zmieniają.
Zdecydowanie bardziej od głównych bohaterów polubiłam ich przyjaciół- Dafne i Zaca., szczególnie chłopak zyskał moją sympatię :)
Gdzieś w tle całej historii zabrakło mi więcej siatkówki, która przecież była ogromnie ważnym aspektem w życiu Avery, a jakoś się tak rozmyła.
Natomiast wyścigi, w których brał udział Shane,... nie potrafiłam wyrzucić z głowy innej książki (i filmu), którą czytałam (i oglądałam) lata temu, jednak ten motyw bardzo mocno mi się z nią kojarzył i trochę mnie to gryzło.
W całej historii bywa słodko, bywa naiwnie, irytująco, smutno, walą pioruny, jest akcja, jest spokój, są emocje.
Sam pomysł 'rodzeństwa' ciekawy, chociaż może nie do końca ten potencjał został wykorzystany. Nie jest to książka, która zostanie ze mną na dłużej, ale czytało się ją całkiem przyjemnie.