Za kurtyną: Perygeum recenzja

Inny świat, rzeczywistość, ludzie. Wojna wisząca w powietrzu razem z miłością, która jest zbyt emocjonująca. Co wojna potrafi zrobić z ludźmi, do czego doprowadzić? A do czego może doprowadzić miłość? Szaleństwo, brak racjonalnego myślenia i w tym wszystkim ona próbująca wszystko powstrzymać. Czy uda się jej uratować świat spadający w przepaść?

Przypominajka na początku książki to strzał w dziesiątkę. Nie było tego dużo, ale przynajmniej wiemy na czym skończył się poprzedni tom i w jakim momencie zaczyna się następny. Nie ma małej dezorientacji w terenie tylko witamy się jak z dawno niewidzianym przyjacielem.

Wyczekałam w końcu wyjaśnienia naukowego, logicznego na to co ma miejsce w książce. Jest ono intrygujące i idealne jak dla mnie. Burze mózgów na poziomie Einsteina pokochałam. Idealnie zsynchronizowane z fabułą i postaciami.

Nadal nie jestem team Cedrik ani Eavan oby dwoje Panowie jak dla mnie są wielkim nieporozumieniem. Jednak różnice są widoczne od razu na pierwszy rzut oka. Jeden jest biały, drugi jest czarny - zupełne przeciwieństwa Lena przy okazji też zachowuje się zupełnie inaczej i przy jednym i przy drugim. Cedrik – dziecko we mgle podążający za cyckiem (dosłownie) jego niestabilność emocjonalna i wybuchowy charakter mnie osobiście odstraszają. Eavan ten spokojny i racjonalny, bardziej urzekający. Widać to też na poziomie rozmów pomiędzy bohaterami. Przy Cedriku nie powiem rozmowy były płytkie i Lena jakoś nie umiała się wypowiedzieć traciła swoją inteligencję, nawet racjonalne wysławianie się - krótko mówiąc jak dla mnie była głupia. Za to przy Eavanie trąciło już taką dorosłą miłością, zrozumieniem i poważną, inteligentną rozmową - która osobiście mnie bardziej urzeka i z zapartym tchem ją czytałam. Dominik... Tak braciszek wniósł tutaj chaos, ale przy okazji nieco wytchnienia i zabawnych sytuacji. To jest najlepszy człowiek z całej książki. Może stwórzmy team Domin.

Wojna, która się toczy pochłania większość fabuły na przemian z trójkątem miłosnym i rozterkami Leny. Za to toczenie walk, całe polityczne zagranie, to jak poznajemy dwie strony barykady jest w bardzo ciekawy sposób przedstawione.

Nie spodziewałam się, że aż tak się wciągnę. Może rozterki miłosne nie są dla mnie i przewracanie oczami mam przy tym murowane. Za to inteligentne rozmowy, cała otoczka fabularna i kontekst fantastyczny wraz z przenoszeniem się do równoległej czasoprzestrzeni jest nieziemsko intrygujący i przez to delikatnie mówiąc troszkę przepadłam, a końcówka... Gdzie jest trzeci tom? Potrzebny na już!