Dracula recenzja

Edward Cullen czy jakikolwiek inny wampir znany z dzisiejszej telewizji, nie jest podobny do pierwotnego Draculi Brama Stokera. Podczas, gdy Edward błyszczy w słońcu, jest seksowny i pociągający przy pomocy swojego wyglądu, potrafi ujarzmić swój apetyt na młodą krew oraz jest wcieleniem szlachetnego rycerza Rolanda, Draculi słońce szkodzi, a nawet go zabija, jego życie toczy się w nocy, gdyż za dnia sypia w trumnie, aby uniknąć promieni słonecznych. Kobiety się go boją, gdyż znają z legend jego niepohamowany apetyt, a on sam wykorzystuje każdą okazję na zdobycie swojego "pożywienia".
Jednakże mnie samej "Dracula" nie zachwycił. Byłam rozczarowana i to bardzo.
Przeczytałam te 400 stron, które mnie irytowały słabą akcją i beznadziejną fabułą. Samego Draculi w "Draculi" było niewiele. Były za to beznadziejne zwierzenia kobiety i jej towarzyszy, którzy przez te 400 stron planują jak zabić krwiożerczego wampira.
Pomyślałam więc, że może chociaż zakończenie jest ciekawe? Więc czytałam do końca.
Ale tutaj spotkało mnie takie rozczarowanie, że myślałam, że rzucę tą książką o podłogę. Nie będę spoilerować. Napiszę tylko, że NIE WARTO, podkreślam, NIE WARTO czytać tej książki. Może kiedyś, gdy została wydana po raz pierwszy, zachwycała lub szokowała. Teraz, nie jest warta przeczytania. Oczywiście, to jest moje osobiste zdanie i nie będę kwestionować ani krytykować fanów "Draculi".