Szept recenzja

Główna bohaterka to Jane Doe. Imię to przyznawane jest osobom anonimowym, których tożsamości nie da się ustalić. Dziewczyna jednak z rozmysłem nie chce ujawniać swojego nazwiska, choć sama zgłosiła się do szpitala, szukając pomocy.

Ze zwykłego miejskiego ośrodka trafia jednak ona szybko do tajnej rządowej organizacji, która przeprowadza na niej wszelkiego rodzaju testy — fizyczne i psychiczne — ponieważ podejrzewają, że tajemnica, którą skrywa, tragedia, w której uczestniczyła, ma swoje podstawy w umyśle dziewczyny.

Jane wie, że jej głos, a dokładniej słowa, które wypowiada mają przedziwną moc sprawczą. Co powie, to się wydarza. Kiedy jednak dyrektor zakładu wyznacza jej nieprzekraczalny termin, aby zaczęła współpracować oraz oddaje ją pod opiekę Landona, który traktuje ją nie jak obiekt doświadczalny, ale jak prawdziwą osobę, dziewczyna traci czujność.

Z momentem, gdy zabiera głos, po raz pierwszy od lat, otwierają się przed nią nowe możliwości, ale pojawiają także nowe wyzwania. Konflikty w organizacji, frakcje, etyka badań, a także moralne dylematy, co zrobić z osobami posiadającymi takie zdolności jak Jane to podstawa fabuły. Ale jest też całkiem przyjemnie rozwinięty aspekt emocjonalny i (z żalem stwierdzam) potencjał na trójkąt miłosny, którego całym sercem nie znoszę w tego typu książkach.

Jest to jednak przyzwoity pierwszy tom cyklu, choć fabuła momentami jest dość przewidywalna, a postacie mogłyby być lepiej naszkicowane. Ale z drugiej strony, wpisuje się dobrze w gatunek, więc nie mogę mieć większych zastrzeżeń.

Oczywiście, pięćdziesięciolatek inaczej patrzy na taką lekturę niż młodzieniec który dopiero co zaczyna przygodę z literaturą. A do takich ludzi jest głównie skierowana powieść. Ale wiecie co? Dobra młodzieżówka nie jest zła, zwłaszcza, gdy potrzebujemy czego lekkiego po poprzedniej trudnej lekturze. I dziwię się głosom "przeciw". Jeżeli czytasz młodzieżówkę, a masz swoje lata, to przypomnij sobie czasy, gdy sam(a) miałaś(eś) naście lat. Nie obrzydzaj innym czytania. Jakie wtedy czytałaś(eś) książki. Z płaskimi bohaterami czy pełnokrwistymi? Mogę Cię zapewnić że młodzieżowe książki są pełne niezbyt przemyślanych bohaterów ...