Nasze małe okrucieństwa recenzja

Przekład: Mateusz Rulski-Bożek

"Nasze małe okrucieństwa" znalazły się na półce z thrillerami, ale jak dla mnie, to świetny dramat psychologiczny z fantastycznie zbudowanymi postaciami o pogłębionym rysie psychologicznym.

" W pogrzebie uczestniczyli wszyscy trzej bracia Drumm, ale jeden z nas był w trumnie."
Już pierwsze zdanie wywołuje niepokój, wiadomo, że stanie się coś złego i nieodwracalnego. To uczucie niepokoju nie opuszcza ani na chwilę i już wkrótce przekonacie się, że naprawdę nie ma tu znaczenia, który z braci stał się ofiarą, ani, kto jest oprawcą. Tu nikt nie jest bez winy i wszyscy są przegrani.
Trzej bracia Drumm; William, Brian i Luke to ofiary dysfunkcyjnej, toksycznej rodziny.
Matka, gwiazda sceny i showbiznesu, egoistyczna i narcystyczna osobowość, ale i ona ma swoje dramaty.
Ojciec wiecznie w cieniu, dość szybko osierocił braci.
Chłopcy walczą o miłość toksycznej matki, a emocjonalne niedobory, kładą się pokłosiem na całe ich życie, sięgając mackami innych.
Tu każdy z braci dostał swój głos i opisuje wydarzenia, które przeskakują na osi czasu, wyłaniając pełny obraz tego, co się wydarzyło na przestrzeni lat. Każdy z nich opisuje wydarzenia, tak jak sam je widzi. I trochę się gubisz, komu współczuć, a kogo nienawidzić.
Drummowie od zawsze rywalizują, każdy z nich chce mieć to, co ma drugi. Ich "małe okrucieństwa" przybierają rozmiar dramatu.
William, najstarszy z braci producent filmowy to wyrafinowany, arogancki manipulant, szowinista i kobieciarz. Gardzi swoimi braćmi, jednocześnie to pupilek mamusi. Wyjątkowo okropny typ.
Luke, najmłodszy z braci. W młodym wieku zostaje gwiazdą sceny, niestety popada w uzależnienia. Ma poważne problemy psychiczne. Od zawsze pozbawiony matczynej miłości. Chyba najbardziej samotny z braci, wzbudza instynkty opiekuńcze i współczucie.
Brian, środkowy brat. Taki nieodgadniony, taki nijaki, miałam wrażenie, że chciał się wybić na plecach braci. Niby taki troskliwy, ale czy oby na pewno za tą troską nie ma ukrytego własnego planu?
Myślę, że w literaturze, nie poznałam jeszcze tak paskudnego rodzeństwa rujnującego sobie nawzajem życie.
Na kartach tej powieści poznacie wszystkie mroczne sekrety tej rodzinki.
"Małe okrucieństwa" względem bliskich urastają do olbrzymich rozmiarów, to musi w końcu pęknąć. Każdy ma swój punkt postrzegania rzeczywistości, własne emocje, niedopowiedzenia. To smutne, że często na nieme krzyki bliskich pozostajemy głusi i ślepi.
Jak wiele jest prawdy w tym, że najbardziej krzywdzi się bliskich.
"Nasze małe okrucieństwa" to fantastycznie skonstruowana fabuła, perfekcyjnie dopracowana, porywająca i cholernie mroczna. Musicie to przeczytać.
Znakomita powieść.