Jelita – najbardziej fascynujący organ naszego ciała. Historia wewnętrzna recenzja

Z okładki patrzy na nas autorka, młoda osoba, która ma olbrzymi talent popularyzatorski: potrafi opisać trudne zagadnienia jasno i obrazowo. A celem książki jest przedstawienie najnowszych badań w ekscytującej dziedzinie nauki: związku pomiędzy naszymi jelitami a mózgiem, bo: „to co czujemy w brzuchu znacząco wpływa na kształt naszego samopoczucia”, a „o naszym „ja” decyduje nie tylko głowa, ale i brzuch – od niedawna potwierdzają to już nie tylko ludowe mądrości, ale także poważne naukowe wywody.” Mówi się wręcz, że jelita to nasz drugi mózg.

Przy okazji książka porusza masę innych spraw związanych z ludzkim układem trawiennym. Dla mnie, kompletnego laika w biologii i medycynie to rzecz znakomita, przede wszystkim wspaniałe kompendium wiedzy, chociaż nie mogę powiedzieć, że wszystko zrozumiałem. Oparta jest na najnowszych badaniach naukowych, zaś osoba autorki budzi zaufanie, więc przyjmuję zaprezentowane fakty i zalecenia z całym dobrodziejstwem inwentarza.

Wśród wielu stwierdzeń i zaleceń przytoczę te, które mi najbardziej zapadły w pamięć.

Wypróżnianie się w pozycji kucznej jest zdrowsze i bardziej naturalne od pozycji siedzącej, także dlatego toalety z dziurą w podłodze, spotykane na południu Europy, są zdrowsze i bardziej higieniczne od naszych europejskich.

Nadmierna czystość wcale nie jest dobra: „Im wyższe standardy higieniczne obowiązują w danym kraju, tym częściej występują tam alergie i choroby autoimmunologiczne.” No cóż, może w czasie pandemii koronawirusa, to nie jest zalecenie na czasie...

Zbyt częste mycie się jest niewskazane – dotyczy to zarówno mycia rąk, jak i brania prysznica: „Jeśli bez przerwy zmywamy ze skóry warstwę tłuszczu, pozbawiamy się ochrony przed szkodliwymi wpływami otoczenia.” Od razu mi się przypomina szkolne powiedzenie: częste mycie skraca życie... Z drugiej strony częste mycie rąk w czasach pandemii jest absolutnie konieczne.

Radzi też autorka, żeby nie brać antybiotyków bez potrzeby, chodzi także o to, aby jeść mięso tylko z ekologicznych hodowli (gdzie takie mięso znaleźć?), bo w wielu krajach (Indie, Hiszpania) zwierzęta są wręcz faszerowane antybiotykami i „ludzie mieszkający w tych krajach zauważalnie częściej niż gdzie indziej zapadają na niedające się wyleczyć infekcje.”

Pisze pani Enders, aby zawsze dokładnie myć warzywa i owoce, to zalecenie „ma związek z hodowlą zwierząt. A to dlatego, że zwierzęce odchody wykorzystuje się jako nawóz – trafiają one na pola uprawne w postaci gnojówki.”

Jest w książce dużo więcej ciekawych faktów i porad, zainteresowanych odsyłam do lektury.

Wadą książki, a raczej e-booka, jest brak fotografii ilustrujących wywody autorki, rysunki nie wystarczają. I to jest właściwie jedyna rzecz, do której można się przyczepić.

Znakomita pozycja popularnonaukowa.