Narzeczona nazisty recenzja

"Czym była miłość w obliczu gigantycznej nienawiści, śmierci i poniżenia?
Czy miała prawo się z niej cieszyć, podczas gdy tylu straciło życie?"

Koniec sierpnia 1938 roku. Hania Wolińska jest damą do towarzystwa zamożnej niemieckiej hrabiny. Pewnego dnia poznaje jej wnuka, hrabiego Johanna von Richter. Między młodymi rodzi się wzjamna fascynacja. W rodzinnej posiadłości von Richterów, Hania styka się naocznie z hitlerowskim fanatyzmem, który ogarnia całe Niemcy.
Na tle rosnącego nazizmu oraz nadchodzącej wojny, Hania i Johann zakochują się w sobie. Dziewczyna wkracza na salony jako narzeczona von Richtera, gdzie poznaje najwyższych rangą przywódców III Rzeszy, jednocześnie zostaje zewerbowana przez polskie władze do przekazywania tajnych planów dotyczących Polski i Europy.
Nadchodzi moment, w którym Hania i Johann muszą stoczyć moralną walkę o miłość, stojąc po obu stronach barykady.
"Nikt wcześniej nie obdarzył jej taką bliskością. Nikt nie był tak czuły. Nikt nie patrzył na nią w ten sposób".

Z przyjemnością mogę napisać, że powieść Barbary Wysoczańskiej to jedna z najlepszych książek z wątkiem wojennym, jakie do tej pory czytałam. Uważam, że Autorka wykonała kawał dobrej roboty tworząc swoją powieść, idelanie oddała nam realia tamtych trudnych, bolesnych i ciężkich czasów. Bohaterowie są wykreowani bardzo starannie, a przedstawiona w powieści fabuła w sposób idealny została wpleciona w tło wydarzeń historycznych.
Hania i Johann to bohaterzy, którzy swoją werwą i miłością dają nadzieję na lepsze jutro. Swoją wytrwałością dają czytelnikowi szansę na zrozumienie, że to właśnie miłość, w wielu przypadkach, była czynnikiem, który pozwalał ludziom przetrwać ten najgorszy, najokrutniejszy czas, jakim była II wojna światowa. Czas, który przyniósł ze sobą ogrom bólu, cierpienia, łez i śmierci..
Na kartach swojej powieści, Barbara Wysoczańska opisuje uczucie, które nieraz sprawiało taki ból, jakby serce przebijały igiełki. Bo czy była możliwa miłość pomiędzy Polką a Niemcem?
Historia Hani i Johanna poruszyła najczulsze struny mego serca, wywołując ogrom przeróżnych emocji. Zabierając się za lekturę nie spodziewałam się, że to będzie tak dobra książka. Autorka ma wspaniały warsztat literacki i teraz wiem, że sięgnę po jej każdą powieść.