Znachor recenzja

O premierze tej książki było w swoim czasie głośno na różnych portalach internetowych. Jednak to co wielu czytelników przyciągnęło niczym magnes, a mianowicie okładka, mnie skutecznie zniechęciło. Dodatkowym czynnikiem przemawiającym na niekorzyść tej pozycji był tytuł " Znachor ". Stwierdziłam, że to raczej, nie moje klimaty. Teraz gdy miała się odbyć premiera drugiej części, w mediach społecznościowych powrócił temat i głosy niecierpliwie oczekujących czytelników. Pomyślałam sobie, zobaczę o co tyle zamieszania i zaczęłam czytać pierwszą część. Muszę się Wam przyznać, przepadłam.

Książka genialna. Kryminał, thriller, z domieszką romansu i nutą historii zabarwiony wysmakowanym poczuciem humoru. Jest w niej wszystko co lubię, a mianowicie ciekawa zagadka kryminalna i medyczna, wiele niewiadomych i niebanalne opisy zbrodni odwzorowujące te z okresu średniowiecza.

Dawno nie czytałam książki w której byłoby tak dużo niejasności. Tu nie tylko trudno wytypować sprawcę ale również stwierdzić z całą pewnością, od jak dawna zabijał, czy morderstwa o podobnym charakterze jakie były w innych miastach są kontynuacją tych i od jak dawna zabijał. Dodatkową niewiadomą jest to czy ostatnie morderstwa znachorki Zenobii Żarcy i dziennikarza są ze sprawą powiązane. Oczywiście podczas czytania wiele się wyjaśnia, ale jeśli liczycie na poznanie całej prawdy i rozwiązanie pełnej zagadki kryminalnej w tym tomie to jesteście w ogromnym błędzie. Z pewnością trzeba poczekać na kontynuację.

Książka jest napisana w sposób który nie męczy żmudnymi opisami śledztwa czy godzinami przesłuchań podejrzanych lub świadków. Ci którzy zajmują się ściganiem przestępcy są wysublimowaną grupą kryminalną, ale dopuszczają do głosu zwykłego studenta historii który trochę przez przypadek wplątał się w te morderstwa.

Drugim wątkiem, wydawałoby się biegnącym trochę z boku, jest śmiertelna choroba głównego bohatera i jego udział w dziwnej metodzie leczenia przez uzdrowiciela.

W tej powieści przewija się wiele postaci, ale są tak charaktrystyczne że trudno je ze sobą pomylić. Nie męczą a raczej prowokują czytelnika. Wielu spośród nich typowałam na mordercę i oczywiście się myliłam.

Nie jestem miłośniczką powieści historycznych ani wątków związanych z bardzo odległą przeszłością, ale to w jaki sposób autor wplótł swoją wiedzę do akcji nie spowodowało u mnie efektu znużenia a raczej uatrakcyjniło fabułę.

Książka ciekawa i bardzo dynamiczna. Trafiła w mój gust czytelniczy i pomimo iż planowałam teraz czytanie innej powieści, to jednak sięgnę po kontynuację tej. Tak więc kończę aby móc poznać dalsze losy bohaterów w książce pod tytułem " Inkwizytor ".