Autor: @Remma ·1 minuta

2023-12-31

1 komentarz

27 Polubień

Fale morskie, fale kołyszących się drzew, fale uczuć, wrażeń i namiętności. Otaczają nas, a my niesieni przez nie, pokonujemy życie. Przepiękny poetycki opis fal, dokładny i chwytający za serce.

Sześcioro przyjaciół spotyka się i przypomina sobie minione lata. Ich losy splotły się już w szkole powszechnej z internatem. Powoli, strona po stronie, zapoznajemy się z poszczególnymi bohaterami. Kolejne wypowiedzi pozwalają nam odkryć ich osobowość, historię rodziny, radości, smutki, tęsknoty, namiętności.

Bernard – mocna osobowość, twardo stąpający po ziemi, stara się być silny, trzeźwo myślący, ale ma duszę literata, swoje zdolności wykorzystuje w trudnych chwilach w internacie.

Louis – romantyczna dusza, trzyma się Bernarda, bo ten jest silny, uwielbia kaplicę, modlitwy, czuje się ważnym trybikiem w tej szkolnej maszynie, odnajduje tutaj siebie, nieco narcystyczny.

Neville – naukowiec, ciekawy świata, w szkole czuje się jak ryba w wodzie, bo może wykonywać eksperymenty, szydzi z religii i rytuałów, uważa je za hipokryzję, krytycznie postrzega obłudnie uduchowionych chłopców, ten potwór czyha na jego wolność.

Susan – przywiązana do rodziny, do ojca, z którym mieszka na wsi, tęskni za spacerami po łąkach i ukochanymi zwierzętami, nienawidzi internatu, nie chce się wyróżniać, ale też widzi różnicę między delikatną zadbaną Jinny, a swoim wyglądem panny z wiejskiego dworu.

Jinny – romantyczna dusza, radosna, pogodna, karcona za śmiech i opieszałość, pragnie zwiewnych, półprzezroczystych sukienek, które falowałyby w tańcu, a nie brązowych z szorstkiej serży, powodujących anonimowość uczennic.

Rhoda – czuje się okradziona z tożsamości, bo wszystkie dziewczyny ubrane są jednakowo, ale jest silna i nie skarży się, nie chce płakać, nie lubi podejmować decyzji, brak jej pewności siebie.

Każde z nich inaczej postrzega wydarzenia z przeszłości. Przechodzą przez szkołę z internatem, szkołę średnią i studia. Spotykają się od czasu do czasu w dorosłym życiu, kiedy niektórzy założyli rodziny, inni samotnie zmagają się z prozą codzienności. Wszyscy unoszeni na falach życia nieuchronnie zmierzają do starości.

Wspaniały warsztat poetycko- pisarski Virginii Woolf objawia się przy opisach morskich fal na początku każdego rozdziału, a także w zróżnicowaniu aż sześciu osobowości przedstawionych w powieści. Biorąc pod uwagę czasy, w których tworzyła, należy się podwójne uznanie.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-12-31

× 27 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

9 wydań

Fale

Virginia Woolf

8.7/10

Arcydzieło prozy modernistycznej. Fale, wydane w 1931 roku, uchodzą za jedną z najbardziej eksperymentalnych powieści Virginii Woolf, która wykorzystuje tu technikę strumienia świadomości, miesza swo...

Komentarze

@meryluczytelniczka · 10 miesięcy temu

Tej książki nie czytałam. Mam za sobą "Orlando", "Pokój Jakuba" i "Do latarni morskiej". Myślę, że po "Fale" też sięgnę.

× 1

Komentarze (1)

@Remma · 10 miesięcy temu

Polecam :)

× 1

9 wydań

Fale

Virginia Woolf

8.7/10

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Zobacz inne recenzje

Piękny chaos wydumanej poezji

Po raz pierwszy w historii mojego małego bookstagrama, faktycznie przeczytałam coś, co u kogoś kiedyś podpatrzyłam. Z Virginią Woolf miałam w planach się kiedyś zaprzyjaźnić, ale zabrakło mi dobrego ...

Zatonąć.

Virginia Woolf przechadza się po brzegu, raz po raz sięgając do kieszeni sukienki i rzucając słowa w otchłań wody. Ale one nie toną, one z gracją wypływają na powierzchnię. Plączą się na granicach prą...

@vivien

Pozostałe recenzje @Remma

Nie tylko dla fanów

Aby sprostać wyzwaniu, długo szukałam pozycji, która mówiłaby o sporcie. Nie jestem fanką piłki nożnej, ale z racji mundialu co nieco wiedzy nabyłam. Trafiłam właśnie na...

Recenzja książki Piszczek. To, co naprawdę jest ważne

Pamiętniki cesarzowej Katarzyny II przez nią samą spisane

Życie na dworze cesarzowej Elżbiety I Romanowej

Jak to w pamiętnikach, dużo szczegółów, nie zawsze dla nas ciekawych. Pisany językiem prostym, bez wyszukanych określeń, nastawiony na relacje, a nie emocje. Zapiski nie...

Recenzja książki Pamiętniki cesarzowej Katarzyny II przez nią samą spisane