Poza rytmem recenzja

Mówi się, że prawdziwa miłość zdarza się rzadko, za to, jeśli ją spotkamy, to zostanie w nas do końca świata i jeden dzień dłużej. Brittainy C. Cherry w swoich powieściach zawsze wykazuje się idealną równowagą. Treść nigdy nie jest nie dopracowana czy przesadzona, wręcz odwrotnie- dostarcza nam wachlarz emocji w idealnej postaci. I tym razem było tak samo.

Jasmine i Elliot to nastolatkowie, którzy swoje życie dzielą z muzyką, jednak każdy z nich na swój indywidualny sposób. Jasmin kocha soul, jednak jej matka pragnie dla niej spektakularnej kariery. Ich życie opiera się na lekcjach aktorstwa, baletu i śpiewu. Wszystko musi być idealnie i nieomyłkowo. Co chwilę nowe przesłuchania i jeszcze więcej treningów. Jas nie znosi tego życia, jednak pragnie miłości matki i dla tego jest w stanie zrobić wszystko. Poświęca własne szczęście by zasłużyć na uczucie, do którego nie można przecież nikogo zmusić. Elliot jest prześladowany w szkole; wątłej postury nastolatek każdego dnia zmaga się z upokorzeniami i wyśmiewaniem, jednak jego serce jest ogromne i przepełnione miłością do rodziny. Jego ucieczkę od codzienności stanowi muzyka, przynosząca ukojenie i nadzieję na lepsze jutro. Spotykają się na ulicy, gdzie dźwięki unosiły się z wiatrem. Wszak to dopiero początek ich historii. Żyją marzeniami i wiarą. Wszystko się ulega zmianie, gdy Jasmin musi wyjechać. Oboje rozpoczynają nowy okres w swoim życiu i oddalają się od siebie. Ich ponowne spotkanie może okazać się szokiem po zderzeniu z rzeczywistością. Czas spędzony osobno wyrył na nich swoje piętno i nie są już osobami, którymi kiedyś byli.

W tej książce zawarte jest wszystko. Przedstawione motywy mogłabym wymieniać bez końca i zapewne tak nie udałoby mi się to w stu procentach. Muzyka, miłość nastoletnia, miłość rodzicielska, niespełnione ambicje, walka o samą siebie, smutek, żałoba, determinacja, wyrzuty sumienia … i tak bez końca. Więc czego mogę chcieć więcej? Pięknie napisana opowieść o życiu i problemach. Czytałam całą noc i nawet świadomość wczesnej pobudki nie oderwała mnie od tekstu. W stylu autorki od razu można zauważyć profesjonalizm, dokładność i ogrom pracy włożony w kreację bohaterów. Ich charaktery, emocje, reakcje i zachowania zawsze mają jakieś głębsze podłoże. Jesteśmy w stanie stać się jednym z nich i wspólnie przeżywać wszystkie wzloty i upadki. Ogromnym plusem tej powieści jest podzielenie jej na dwie części. W efekcie możemy oglądać metamorfozę naszych bohaterów na przestrzeni lat. Widzimy jak trwałe potrafi być prawdziwe uczucie i jak wiele przeszkód pod nogi może rzucić nam życie. Kolejnym przewodnim motywem tej powieści jest muzyka. Jej wpływ na życie jest czymś niesłychanym. To ona jest nieodłącznym elementem ich egzystencji, i mimo, że nieraz przynosi ból- to zawsze stanowi element rekonwalescencji i pozwala ponownie otworzyć się na bliskich. Jest świadkiem najlepszych i najgorszych momentów jakich może doświadczyć człowiek.