Poza rytmem recenzja

 Cała historia zaczyna się gdy nasi bohaterowie są w szkole średniej mają po 16 lat. Dwójka młodych ludzi zagubionych, nieszczęśliwych, samotnych, kochających muzykę . 

Ona Jasmine utalentowana solistka, wychowywana przez despotyczną, pozbawioną uczuć matkę, która urodziła córkę tylko po to, żeby ta spełniła jej marzenia, o wielkiej karierze solistki. On Elliot jąkający się chuderlaczek, poniżany, prześladowany, szykanowany przez kolegów, ale bardzo kochany przez matkę i siostrę, grający przepięknie na saksofonie. 
Tych dwoje bardzo zbliża się do siebie , ale te cudowne chwile nie trwają długo Jasmine musi wyjechać , żeby robić karierę, bo tak postanowiła mamusia. Mija 6 lat w tym czasie życie tych dwojga obfitowało w przeróżne drastyczne zdarzenia, które mają wpływ na ich osobowość. Po tak długim czasie zmieniają się bardzo zarówno wewnętrznie jak zewnętrznie… 

 Autorka stara się nam ukazać:- brutalny świat młodzieży w Liceum, brak tolerancji, -lekceważące podejście grona pedagogiczne do problemów uczniów,- dwie matki a jak różne- jedna jest pozbawiona uczuć nie umie kochać nikogo, druga kochająca swoje dzieci bardzo mądrą miłością jest dla nich epoką, - ojczyma który kocha mocniej niż biologiczny ojciec, -prawdziwe przyjaźnie. Książka wstrząsnęła mną , bo jak pomyślę że takie rzeczy zdarzają się także w życiu realnym to....