Miasto duchów recenzja

W ostatnich dniach miałam okazję przedpremierowo przeczytać kryminał „Miasto duchów” wydany pod pseudonimem Ben Creed.

Akcja osadzona jest w latach 50-tych XX wieku w Leningradzie a zaczyna się na bocznicy kolejowej, blisko Jeziora Ładoga. Tam to na oględziny miejsca zbrodni przyjeżdża nasz główny bohater Rewol Rossel porucznik leningradzkiej milicji, niedoszły ale świetnie zapowiadający się skrzypek, którego los potoczył się w innym kierunku niż go sobie wymarzył.

Milicja zostaje wezwana przez maszynistę pociągu towarowego, gdyż po zatrzymaniu zauważył, że na torach został ułożony „Cały kwintet ciał (…)”. To właśnie z tą zbrodnią będzie musiał się borykać nasz bohater wraz ze swoimi kolegami. Rozwiązanie sprawy ani identyfikacja mocno okaleczonych ciał nie będzie prosta. Jak się to uda leningradzkim milicjantom, którzy na siebie „patrzą wilkiem”? Bo drodzy czytelnicy musicie zwrócić uwagę na fakt, że jest to ZSRR czasów Stalina. Okres, gdzie bezpieka miała „swoich ludzi” w każdej komórce pracowniczej. Wystarczyło nieopatrznie źle się wysłowić odnośnie aktualnej władzy lub komuś się po prostu „nie podobać” i donos od razu trafiał do MGB. A spotkanie z nimi nie należało do przyjemnych.

Książka naszpikowana jest faktami historycznymi zarówno czasu opisywanego jak i atmosferą tamtego okresu. Oczywiście tą mało przyjemną. Jest to czas, gdy Leningrad powoli się odbudowywuje i tak jak w Polsce w tamtych czasach ludzie żyją wspólnie na kilku m2.

„Miasto duchów” to kryminał, który dosłownie przesycony jest muzyką. Zacznijmy od spisu treści. Książka podzielona jest na 5 aktów i epilog a ich nazwy to gamy, dźwięki i koda. I na przykład Akt I to F. W muzyce są to relacje między dźwiękami. Tutaj możemy go odczytać jako próba ustalenia relacji między ofiarami. A może inny czytelnik zinterpretuje ten fakt zupełnie inaczej niż ja? Sami zabawcie się w detektywów badając znaczenia poszczególnych aktów. Miłośnicy muzyki klasycznej powinni kojarzyć wspominane utwory dla innych to możliwość zapoznania się z owymi dziełami o których mowa na kartach kryminału.

Podsumowując „Miasto duchów” czytało się dobrze mimo mrocznej atmosfery, która owiewa okres opisywany w książce. Nie pochłonęła mnie bez reszty tak jak sądziłam, jednak uważam, że warta jest tego aby po nią sięgnąć. Chociażby po to, aby poczuć atmosferę minionej epoki, poznać zachowania ówcześnie żyjących osób. Dla niektórych to już przecież czysta abstrakcja.

Za egzemplarz do przeczytania dziękuję Wydawnictwu Rebis.