Zabijaj uważnie recenzja

Katharina chciała, by jej mąż, wzięty obrońca w sprawach karnych, stał się znowu opanowany, zrównoważony, odpowiedzialny. Za namową żony Björn Diemel decyduje się na trening uważności. Do porad coacha Joschka Breitnera stara się stosować za wszelką cenę. Za cenę życia... swoich ofiar. Spotkania z terapeutą zaowocowały pół tuzinem trupów w ciągu tygodnia.
Tych informacji dowiadujemy się z pierwszych stron tej czarnej komedii kryminalnej. Dalsza część wyjaśnia, w jaki sposób wzięty adwokat wpakował się w skomplikowaną kabałę, do której w znacznym stopniu przyczynił się szef jednej z grup zorganizowanych, Dragan, którego obrońcą był Björn. Prawnik dzięki kontaktom ze światem przestępczym do perfekcji opanował sztukę perswazji. Jednak im bardziej starał się wcielać w życie techniki uważności, tym bardziej zaplątywał się w sieć zaskakujących splotów wydarzeń. Kreatywność Björna oraz przewrotny sposób wprowadzania zaleceń coacha doprowadzają do licznych, niespodziewanych i zabawnych zwrotów akcji, a absurdalne rozwiązania mają sens.

Autor zestawiając tragizm z komizmem stworzył finezyjną, ironiczną groteskę. Absurdalny koncept nadaje wyjątkowości, a całość okraszona jest sarkastycznymi dialogami.
Fabuła to sinusoida wzlotów akcji oraz spokojniejszych, trochę za długich przemyśleń, gdy Björn jak mantrę powtarza ćwiczenia umysłu.
Każdy rozdział rozpoczyna się cytatem z fikcyjnego poradnika, którego autorem jest Joschka Breitner, czyli postać coacha z powieści.

Książka napisana "z przymrużeniem oka" jest swoistym ostrzeżeniem przed zniekształconymi internetowymi technikami treningu mentalnego, które mając za zadanie rzekomo odstresować właśnie tego stresu mogą przysporzyć jeszcze więcej.

Czarna komedia kryminalna, która opisując próby pozbycia się stresu przez bohatera pozwoliła mi również się odstresować. Tylko z lepszym skutkiem - nikogo nie zamordowałam. Nieskomplikowana forma, lekki styl, pierwszoosobowa narracja sprawiły, że przy książce dobrze się bawiłam.

Dziękuję Wydawnictwu Otwartemu za możliwość przedpremierowego zapoznania się z debiutem niemieckiego pisarza Karsten Dusse, który śmiało mogę zaliczyć do udanych.