Hey, I slept with your crush recenzja

Tak, ponownie chciałam się odmłodzić, więc kolejna książka young adult za mną.
Mogłoby się wydawać, że będę się nudzić, ale mnie ta historia faktycznie wciągnęła.

Może się wydawać, że to taki klasyk, w stylu kto się czubi, ten się lubi. Śmiało można powiedzieć, że ten schemat jest już wszystkim znany, a tym samym już bardzo oklepany. Jednak mimo tego, Autorka zainteresowała mnie historią, którą napisała. Nie mogłam się momentami odnaleźć w zachowaniach nastolatków, ale z drugiej strony, mieli po dziewiętnaście lat, kto zawsze zachowywał się racjonalnie w tym wieku?

Jossie, to dziewczyna, która bardzo chciałaby już skończyć szkołę. No cóż, kto w tym wieku nie chciał? Ma grono swoich najbliższych znajomych, z którymi się trzyma. No i jest to bardzo przyjemna paczka.
Luke jest chłopakiem, który działa jej na nerwy. Rzec można, że pała do niego nienawiścią, z wzajemnością. Charakteryzują ich ciągle potyczki słowne, a dziewczyna ma już po dziurki w nosie faktu, że jej przyjaciółka - Holly - podkochuje się w tym chłopaku.

Nienawiść ma to do siebie, że w pewnym momencie przekracza pewnie granice. Potrzebuje rozładowania napięcia. Jak swoją frustrację może rozładować dwójka znajomych? Bum - widać po tytule książki.
Okej, emocje opadły, ale co, gdy coś lub ktoś staje się uzależnieniem? Raz spróbowany zakazany owoc może okazać się jeszcze bardziej kuszący. Wiadomo, że z przyjemnego ciężko jest zrezygnować. Z dnia na dzień, Jossie i Luke, spędzają ze sobą coraz więcej czasu. Logicznym jest, do czego może to doprowadzić. Pytanie teraz brzmi: czy faktycznie tę dwójkę łączyła tylko nienawiść? Przeszłość może okazać się rozwiązaniem tej zagadki. Tylko jak poinformować o tym wszystkim przyjaciółkę?

Uwielbiam relację głównych bohaterów, chociaż są o wiele, wiele, wiele młodsi ode mnie, przekonali mnie do siebie. Zwłaszcza Luke, ale będziecie musieli przeczytać książkę, żeby wiedzieć dlaczego.

Wiecie co? Historia wydaje się bardzo szablonowa, na pewno niejednokrotnie czytaliście coś podobnego, ale czytałam ją z zaciekawieniem, emocjami i trzymając kciuki za relację powstałą między postaciami. Młodzieńcze uczucia mają coś w sobie.
Myślę, że każda osoba, czytająca tę książkę, będzie w stanie wysnuć piękny morał, który będzie odpowiedni nie tylko dla nastolatków, ale również dla dorosłego człowieka. Chodzi oczywiście o walkę o swoje. O to, żeby nie bać się swoich uczuć, emocji i zawsze być szczerym - nie tylko wobec innych, ale przede wszystkim wobec siebie.