Złączeni nienawiścią recenzja

Kolejna, bo już trzecia, część z serii Born in Blood. Tym razem historia Matteo i Gianny. Kto by się spodziewał, że książki z gatunku mafijnych romansów tak przypadną mi do gustu. Na tę serię trafiłam w sumie przypadkowo, a przygodę z nią rozpoczęłam od audiobooka, którego przesłuchałam na EmpikGo. Serie Born in Blood rozpoczyna pozycja, w której głównymi bohaterami jest Aria i Luca. W "Złączonych nienawiścią" poznajemy historie Matteo i Gianny, czyli rodzeństwa bohaterów z pierwszej części. Podobnie jak w "Złączonych honorem" mamy tutaj do czynienia z aranżowanym małżeństwem, jednak w przeciwieństwie do swojej siostry Gianna nie zamierza się na takie coś zgodzić, nienawidzi mafii, nienawidzi świata w którym żyje i za nic nie chce zostać żoną Matteo. Wszystko to sprawia, że dziewczyna postanawia uciec, jednak jej tropem wyrusza jeden z najlepszych łowców - Matteo Vittiello. Mimo, że zarys fabuły jest bardzo podobny do poprzednich dwóch części i na pierwszy rzut oka można by pomyśleć, że wszystkie te pozycje są o tym samym, to nie moglibyśmy się bardziej mylić. Ze wszystkich bohaterów ta dwójka podobała mi się chyba najbardziej. Oboje mają cięte języki i poczucie humoru, którego brakowało mi w poprzednich częściach. Matteo wydaje się najbardziej przystępny z mężczyzn, jakich mogliśmy poznać w tej serii, potrafi zażartować i nie boi się okazywać uczuć względem Gianny, mimo to nadal pozostając bezwzględnym mordercą w świecie mafii. Ogólnie mam wrażenie, że tak jak w poprzednich częściach takimi jakby "czarnymi charakterami" byli Luca i Dante, tak tutaj tą zimną i wyrachowaną połową jest kobieta - Gianna. Gianna to prawdziwa "suka", z resztą tak jest wielokrotnie określana w samej książce i przez innych bohaterów. Ta część najbardziej przypadła mi do gustu nie tylko ze względu na swietnuvj głównych bohaterów, ale również na ciekawą fabułę. Tutaj historia tak leci, że nie zauważamy nawet kiedy to już dobiegła końca. Oczywiście mamy tutaj sporo scen erotycznych, ale autorka tak zwinnie wszystko opisuje, że nie są one ani trochę męczące czy nachalne. Same zakończenie jest takie, że troszkę łezka się w oku może zakręcić. Bardzo cieszy mnie fakt, że niedawno została wydana kolejna część tej serii i z przyjemnością niebawem się za nią zabiorę.