Pod nocnym niebem recenzja

Przechadzając się po parkowych terenach, otaczających rezydencje na terenie całej Anglii i nie tylko, można swoją wędrówkę często zakończyć u stóp folly. Wieże, ruiny zamków lub starożytne świątynie z czasów rzymskich. Obiekty te zostały wzniesione w latach dużo późniejszych, szczególnie popularne w osiemnastym wieku. Miały być niecodzienne, fantazyjne, zaskakujące z zestawieniu z otoczeniem, część z nich spełniała także dodatkowe funkcje. Na szczycie jednej z nich astronom amator wraz z swoją przybraną córką dokonają jednego z największych odkryć stulecia.

TAJEMNICA FOLLY
Historia folly trwa poprzez wieki, a tajemnice przeszłości możemy poznać dzięki dociekliwej Jude, która dokonuje wyceny biblioteczki Anthony’ego Wickhama, astronoma amatora z osiemnastego wieku. Odkrywa ukryte tam jego dzienniki, które z czasem pisać zaczęła Esther Wickham, jej śladu nie ma jednak w rodzinnych drzewach genaologicznych. Niedopowiedziane fragmenty historii zdają się ujawniać sny Jude, a także jej siostrzenicy. Fragmenty układanki trzeba połączyć w całość, a przewodzi wszystkiemu mapa nieba.

SIÓDMA PLANETA
"Pod nocnym niebem" to moje pierwsze spotkanie z brytyjską pisarką Rachel Hore. Akcję swojej powieści osadziła w rodzinnym hrabstwie Norfolk. Opowieść o tajemniczej Esther i jej przybranym ojcu, którzy zamieniają noc na dzień, przeczesują nocny nieboskłon, wzorowana jest na prawdziwych postaciach William Herschel i jego siostry, którzy za pomocą teleskopu o wzmocnionych soczewkach odkryli siódmą planetę układu słonecznego, dzisiaj zwaną Uranem. Folly, podobna do tej opisanej w powieści, związana byłą z historią konfliktu sióstr - w powieści są to relacje Jude i jej starszej siostry.

REKOMENDACJE
Powieść napisana jest nieskompikowanym językiem z którym kontrastują bardziej wyszukane listy i wspomnienia Esther. Szczególnie wyróżnia ją ukazanie historii na przełomie wielu pokoleń, nie tylko daleko w przeszłości, ale również w czasie obecnym, gdzie swoimi wspomnieniami wymienić się mogą prababcia z swoją prawnuczką. Opowieść o stracie ważnej osoby w życiu i próbie radzenia sobie, w zdawać by się mogło, pustej już teraz codzienności. Rozdzielone linie losu bohaterów, które przeplatają się ponownie, nawet gdy oni sami są tego jeszcze nieświadomi. Tylko ciekawa koncepcja dziedziczenia snów nie została aż tak dobrze rozwinięta.
Ciekawa, niezobowiązująca, jednak niesamowicie zajmująca historia w jednym tomie.