Matnia recenzja

Zuza nie ma w życiu lekko, ale stara się nie poddawać. Jest praktycznie sama na świecie, nie ma rodziny, a jedyną osobą na jaką może liczyć jest jej wieloletnia przyjaciółka. Ostatnimi czasy, Zuza została oszukana przez byłego partnera, i niestety na jej głowie został prawie dwumilionowy dług oraz bliźniacza ciąża, która pomimo nieszczęścia które ją spotkało, wywołuje w kobiecie silny instynkt macierzyński i iskrę radości. W końcu te maluszki nie są niczemu winne, jednak jak ma sobie poradzić bez pracy, sama, z dwójką dzieci? Podczas tej chwili załamania poznaje Marka, mężczyznę, który mógłby uchodzić za faceta idealnego. Czuły, troskliwy, opiekuńczy. Pierwsze spotkanie może nie wyszło najlepiej, ale wkrótce znów stają na swojej drodze. Tak zaczyna się ich znajomość. Rozwija się bardzo szybko, aż Marek proponuje Zuzie wspólne mieszkanie w rodzinnym domku w Toporzycach. Wszystko byłoby w porządku, gdyby nie fakt, że miejsce to pomimo spokoju ma również dziwnych mieszkańców i momentami doprowadza kobietę do obłędu. Gdy Marek wyjeżdża do Niemiec, każdy dzień w samotności staje się jeszcze gorszy. Wkrótce kobieta zaczyna dostrzegać znaki, które mogłyby wskazywać, że znalazła się w niebezpieczeństwie.

Co tu dużo mówić. Autor jak zawsze w formie. Kolejna książka, która wywarła na mnie naprawdę ogromne wrażenie. Historia została napisana w sposób budzący w czytelniku obawę i niepokój. Pomimo rodzącej się nadziei Zuzy na szczęście, odczuwasz, że coś ewidentnie jest nie tak. To uczucie, dodatkowo przeplatane strachem rośnie w momencie, gdy kobieta zostaje sama w domu pośród drzew.
Co do głównej bohaterki, było mi jej strasznie żal. Miała naprawdę ciężko w życiu, a z czasem robiło się coraz bardziej pod górkę. Cieszyło mnie jednak to, że miała przyjaciółkę na którą zawsze mogła liczyć.
Książka tak naprawdę porusza bardzo trudny temat, niestety powszechny na całym świecie, jednak nie zdradzę Wam co to takiego, bo byłby to niewybaczalny spoiler. Myślę, że szybko zorientujecie się, o co w tej książce chodzi, aczkolwiek nawet jak czytelnik podejrzewa co się świeci to i tak lekturę nadal czyta się z zapartym tchem i gęsią skórką.
A więc jasne jest, że polecam Wam tą książkę, jak i resztę pozycji które wyszły spod pióra autora.