Marionetka recenzja

Długo zastanawiałam się co mogę napisać o drugim tomie serii rosyjskiej. Doszłam do wniosku, że niebyt dużo, ale nie ze względu, że nie mam nic do przekazania, ale dlatego, że nie chciałabym zdradzić za dużo z fabuły i nie psuć efektu również osobom, które nie czytały żadnej z książek autorki.

W "Marionetce" możemy poznać dalsze losy nie tylko Marty i Nikołaja i rodzące się między nimi uczucie, ale również poczynania bohaterów drugoplanowych. Choć ich prezentacja następowała narracyjnymi oczami Matrioszki i Koli, to projekcja ta była dogłębna, pełna i ukazującą wszystkie mroczne oblicza.
Jak już jestem przy postaciach, to najbardziej zaskakująca była dla mnie ich metamorfoza.
Marta / Matrioszka nadal była odpowiedzialna i dojrzała jak na swój młody wiek jednak zmieniła jej się perspektywa postrzegania dziejących się wokół wydarzeń. Choć w pierwszej połowie tomu była nieco płaczliwa, to pozostała twardą postacią.
Powiedzieć, że Nikołaj zmiękł pod wpływem dawno zapomnianych przez niego uczuć, to znaczne niedopowiedzenie. Był jak dobrze zaprogramowana maszyna, ale można też zauważyć przejawy ludzkich odruchów.
Brat Matriony, Izja­sław, oraz jej bliźniak Mak­sy­mian przeszli jedne z największych przemian wewnętrznych. Nie wiadomo, czy są one prawdziwe, czy jedynie złudnymi maskami.
Na koniec zostawiłam sobie postać, która wprawiła mnie w niedowierzanie, czyli Gri­go­rija Kosłowa. Choć był to bohater występujący głównie w "Matrioszce", to dopiero w "Marionetce" uwydatniło się jakie piętno odcisnął na otoczeniu: dzieciach, głównie synach, współpracownikach, a nawet Marcie, która choć znała go krótko, to zdążył jej zmienić priorytety i sposób postrzegania otoczenia. Rysy psychologiczne postaci oraz ich metamorfoza ukazuje kim był Kosłow. W "Ławruszniku", w którym wydarzenia działy się dwadzieścia lat wcześniej, był on bezwzględną bestią, ale jednak nieco "nieopierzoną". W tej serii jego autentyzm był tak duży, że byłabym w stanie uwierzyć, że jest wzorowany na prawdziwej osobie. Przez te wszystkie lata nastąpiła w nim ogromna zmiana, nabrał doświadczenia, pewności siebie i pewnego majestatu w postawie.

O fabule mogę tylko zdradzić, że początkowo historia nie zwiastowała takich wstrząsów i zwrotów akcji. Zdrady, intrygi, układy, chłodna kalkulacja, z kontrastującymi lojalnością, oddaniem, uczuciami, nie tylko romantycznymi, ale też rodzinnymi... wszystko to tworzy nieszablonowy romans mocno naznaczony wątkiem thrillera, kryminału.
Zanurkowałam w wydarzeniach tak głęboko, że aż przestałam zwracać uwagę na ewentualne minusy... a to mi się nie zdarza...
Stylistycznie - rewelacja. Powtarzam się, ale myślę, że jest to warte podkreślania przy każdej okazji.

Odrobinę zaniżam ocenę, bo obawiam się, że następnym razem może mi zabraknąć skali.