Manitou recenzja

Zapytany, jakiż jest Demon owego wyglądu, prastary Czarnoksiężnik Misquamacus zakrył twarz tak, że jeno Oczy jego było widać, po czem dał niezwykłą a Szczegółową Relację. Prawił, iż jest on czasem mały a masywny, jako Wielka Ropucha, czasem zaś wielki i niby chmura; bez Kształtu lecz z obliczem , z którego wyrastają Węże.
H. P. Lovercraft
Manitou jest pierwszą książką z rodziny horrorów napisaną przez Grahama Mastertona, która została wydana na początku lat siedemdziesiątych.. Spotkałem się z takimi recenzjami tego horroru, że jest to jego najlepsza książka, porywająca i bardzo interesująca. Ja osobiście sądzę, że oczywiście jest interesująca, ale pospolitym horrorem nie jest.
Głównym bohaterem całego mrocznego świata jest niejaki Harry Erskine - okultysta i pseudotarociarz, który zarabia na przepowiadaniu przyszłości starszym bogatym kobietom, a także zajmuje się wywoływaniem duchów. Była miłość Harrego, Karen Tandy zwraca się o pomoc do niego... okazuje się, że Karen nosi w sobie płód największego z indiańskich szamanów Misquamacusa. Urodzenie potwora równa się z istnym Armageddonem jaki może spotkać Amerykę, a siła jego jest niewyobrażalna - "Wypuszczone z otchłani bez żadnej kontroli, są zdolne zrównać z ziemią ten szpital, tę dzielnicę, całe miasto". Potężny szaman ma w tym wszystkim okrutny i misterny plan. Ma to być zemsta na całej ludności żyjącej w Ameryce za wyrządzone krzywdy, upokorzenia, gwałty na ich kobietach i przerażające mordy wykonywane na Indianach. Czterystuletni szaman rośnie i rozwija się w brzuchu Karen, a podjęte jakiekolwiek kroki usunięcia go doprowadzą do śmierci "matki". Jedyną nadzieją dla Harrego jest pomoc szamana Śpiewającej Skały, bo jeśli nie On... to Stany Zjednoczone mogą stać się już tylko wspomnieniem.
Pytanie, co może zrobić nowoczesna nauka nadprzyrodzonemu przeciwnikowi? Ogólnie książka przeplatana jest wątkami życia i historii Indian ze współczesnymi czasami. Nie jest to może typowy horror, ale... ma to coś. Czytający nie jest obojętny na losy bohaterów, wielki czarnoksiężnik Misquamacus to coś w rodzaju Szatana, dziecka ciemności, coś co przypomina historię opisaną w książce i nagraną w filmie "Dziecko Rosemary". A do szczęścia pozostawało tylko zekranizować tenże horror, a fakt ten został dokonany w 1978r. Czytając recenzję filmu odniosłem wrażenie, że był dobrze wykonany, efekty były całkiem niezłe i podobno był to jeden z pierwszych filmów, który miał dźwięk Dolby.
Podsumowując: w tej książce znajdziecie wszystko: krew, śmierć, sex, mord i czary. Tak wiec, by wstąpić do świata pełnego demonów, wszystkiego co złe i ociekające plugawa krwią, wystarczy tylko otworzyć tą książkę