Zdradzieckie serce recenzja

"Czerwona śmierć wyludniła i pustoszyła kraj. Nigdy jeszcze tak straszna zaraza nie nawiedziła tych stron. Zwiastunem jej była krew; czerwona, okropna krew. Choroba zaczynała się od bólu i zawrotu głowy, po czym przez wszystkie pory ciała wyciekała krew i przychodziła śmierć".
Władca kraju, książę Prospero, wraz z krewnymi i przyjaciółmi ucieka od zarazy do jednego ze swych zamków. Po kilku miesiącach zabaw książę postanawia urządzić maskaradę. O północy na maskaradzie pojawia się tajemniczy gość...
Opowiadanie "Maska czerwonej śmierci" otwiera zbiór opowiadań Edgara Allana Poe "Zdradzieckie serce" wydanego w 1991 r. przez Oficynę Wydawniczą Randall & Sfinks. Po takim otwarciu czytelnik, zwłaszcza będący fanem Hitchcocka, może się spodziewać, że dalej napięcie będzie tylko rosło. Niestety (dla miłośnika horroru, dla innych może na szczęście) większość opowiadań zawartych w zbiorze nie jest już tak drastyczna. Generalnie "Zdradzieckie serce" jest zbiorem bardzo nierównym. Obok opowieści niesamowitych i mrocznych, z jakimi zwykle kojarzy się nazwisko Poego znajdziemy tu opowiadania pozbawione zupełnie klimatu grozy, niekiedy dowcipne, częściej zaś nudne ("Trzy dni w tygodniu", "Pogawędka z mumią", "Rewelacje mesmeryczne").
Niewątpliwie miłośnikom grozy spodoba się klaustrofobiczna atmosfera opowiadania "Studnia i wahadło". Skazany przez inkwizycję na śmierć bohater zostaje zamknięty w ciemnej, ciasnej celi gdzie poddany zostaje rozmaitym torturom. Nie widzi swych prześladowców i nie wie, jak tortura będzie następna.
Fanów prozy H.P. Lovecrafta powinna zainteresować "Opowieść z Gór Skalistych", po której wyraźnie widać kto był źródłem inspiracji twórcy Wielkiego Cthulhu.
"Zdradzieckie serce" z czystym sumieniem polecić można wielbicielom amerykańskiego pisarza, gdyż oprócz znanych z wielu zbiorów opowiadań, takich jak tytułowe "Zdradzieckie serce", "Maska czerwonej śmierci", "Studnia i wahadło" czy "Przypadek pana Waldemara" znajduje się tu kilka mniej znanych opowieści. Z pewnością jednak nie polecałabym tego zbioru tym, którzy z twórczością Poego jeszcze nie mieli do czynienia. Najlepsze z prezentowanych tu opowiadań można znaleźć w większości zbiorów opowiadań Poego czy antologiach opowieści grozy, a te mniej znane opowiadania są dużo słabsze. Brak w omawianym zbiorze natomiast opowiadań najbardziej reprezentatywnych dla twórczości Poego, takich jak "Zagłada domu Usherów", "Czarny kot" czy łączącego kryminał z elementami grozy (czy może raczej grozę z elementami kryminału) "Morderstwa przy rue Morgue".
Opowiadania:
- Maska czerwonej śmierci
- Trzy niedziele w tygodniu
- Studnia i wahadło
- Opowieść z Gór Skalistych
- Przypadek pana Waldemara
- Pogawędka z mumią
- Rewelacje mesmeryczne
- Podłużna skrzynia
- Zdradzieckie serce
- Bon-Bon