Życie pszczół recenzja

Mój Teść miał na podwórku parę uli, mogłam obserwować pszczoły i zaglądać do ula. Jesienią nieopodal spadały z drzewa przejrzałe gruszki i Teść je rozgniatał. Byłam pełna podziwu dla tych małych stworzeń, gdyż wieczorem pozostawała z gruszki tylko sucha skórka, resztę pracowicie zabierały do ula. Były to bardzo przyjazne stworzenie ,dopóki w ciągu dnia nie podjechało się do ula kosiarką do trawy. Wtedy strażnicy atakowali. Z przyjemnością sięgnęłam po audiobook o życiu pszczół. Można nazwać autora fenomenologiem, gdyż opisuje fenomen, jakim są pszczoły i życie w ulu. Człowiek jak w przypadku innych zwierząt wykorzystuje pszczoły dla swoich celów. Współczesny ul jest połączeniem pomysłowości człowieka i zdolności pszczół. Człowiek przez wieki obserwował i badał pszczoły, dzięki temu na konstrukcji, którą stworzył, pszczoły mogą budować swoją niezwykle przemyślaną i precyzyjną konstrukcję. Poznajemy zwyczaje pszczoły miodnej. Zgłębiamy hierarchiczną strukturę społeczności od królowej po trutnie i zadania każdej pszczoły w ulu. Razem z pszczołami spędzimy pracowity rok, od wiosny, kiedy pierwszy raz wylatują z ula, aż po jesień, kiedy życie ula zamiera. Śledzimy narodziny młodej królowej, jej pierwszy i jedyny lot, zapłodnienie i rojenie się pszczół. Co kieruje pszczołami? Maeterlinck z zamiłowania przyrodnik był świetnym obserwatorem, przeprowadzał sam liczne doświadczenie i obserwacje pszczół. Mimo że książka powstała ponad sto lat temu, wiadomości są w większości nadal aktualne. Autor prawa natury dotyczące pszczół nazywa „duchem ula”, a duch ten jest potężny. Temperatura, jaką może wytrzymać jeden z wrogów ula, szerszeń jest o dwa stopnie niższa od tego, co mogą wytrzymać pszczoły. W ten sposób pszczoły mogą zabić szerszeni, jak wtargnie do ula. Świat pszczół jest pasjonujący. Poznajemy też inne gatunki z rodziny pszczołowatych jak pszczoła samotna, czy trzmiele.
Maurice Maeterlinck żyjący na przełomie XIX i XX wieku z zamiłowania przyrodnik, był belgijskim dramaturgiem i poetą. W 1911 roku został laureatem Literackiej Nagrody Nobla. „Zycie pszczół” nie jest suchym podręcznikiem, ale wspaniałą powieścią, gdzie bohaterami są pszczoły. Książka napisana jest pięknym poetyckim językiem jak najlepsze powieści literatury pięknej. Duża zasługa jest też tłumacza Franciszka Mirandolego. W swojej powieści nie ogranicza się tylko do pszczół, ale zawiera ona też rozważania z filozofii przyrody i nawiązuje do życia ludzi. Można ją także czytać jako traktat z filozofii przyrody. Wspaniała lektura, którą z przyjemnością wysłuchałam w wykonaniu Adriana Chmiaka. Gorąco polecam nie tylko miłośnikom przyrody.