Do widzenia, Lily recenzja

Lily ma Ośmiornicę. Zamieszkała na środku czoła i wywróciła świat jej człowieka do góry nogami.

Ted z dnia na dzień zmuszony jest do poradzenia sobie z faktem, że jego starszy już psiak ma guza, który może ich rozdzielić. Budzi to w nim chęć buntu i niezgodę, a choć wciąż są razem, to już teraz mężczyzna zaczyna przeżywać swoją żałobę. Nadal obok siebie, ale jedną nogą już osobno. Każdy człowiek, który oddał serce psu gdzieś z tyłu głowy ma świadomość, że będzie musiał przeżyć jego odejście, ale gdy to nadchodzi — nikt nie jest na to gotowy. Mokry nos, który ociera się o naszą szyję, ciepłe ciało, które ufnie się w nas wtula i spojrzenie, które przepełnione jest oddaniem. Utrata tego sprawia, że w nas samych coś umiera. Że w sercu rodzi się czarna dziura, która chce wszystko pochłonąć. Ted nie jest tutaj wyjątkiem. Walcząc z samotnością próbuje zapewnić swojej najlepszej przyjaciółce dobry koniec, ale jednocześnie znajduje się na krawędzi rozpadu. Kolejne nieudane randki, daleka relacja z rodziną, niechęć do terapeutki czy spotkania z przyjacielem, który ma wszystko to, czego chciałby Ted (zdrowego psa i partnera u boku) nie poprawiają jego stanu, a najgorsze jeszcze przed nim.

Steven Rowley posługuje się lekkim piórem i umiejętnie kreśli kolejne stadia przeżywania żałoby po kimś, kto wkrótce ma umrzeć, ale zamiast wzruszenia częściej odczuwałam irytację głównym bohaterem. Rozumiałam jego działania, ale wszystkie te rozmowy z Ośmiornicą (guzem) i działania, które miały być buntem przeciw niemu... Jak bardzo mnie to męczyło! I jak sama idea tych rozmów mi się nie podobała! Moje prywatne upodobania czytelnicze stanęły twarzą w twarz z dobrze skonstruowaną psychiką bohatera, ale ujętą w niestandardowej formie i spotkanie to nie skończyło się dobrze, czego ogromnie żałuję. Nie mniej — na Rowleya wciąż będę miała oko i kiedyś z pewnością przeczytam jego słynne „The Guncle", bo tkwi w nim potencjał.

przekł. Magdalena Rychlik

(Psst, wydawnictwo Prószyński i Sk-a wydało powieść pod tytułem „Do widzenia, Lily", wcześniej Otwarte dało jej nazwę „Ośmiornica", a oryginał widnieje pod „Lily i Ośmiornica" [„Lily and the Octopus"]. Co tutaj się dzieje?)