W głębi lasu recenzja

Przed dwudziestoma laty doszło do dziwnego zdarzenia. Czwórka nastolatków opuszczając w nocy młodzieżowy obóz udała się do lasu. Odnaleziono tylko ciała dwóch osób, pozostała dwójka została uznana za zaginioną. Wśród zaginionych osób znajduje się Camille, siostra Paula Copelanda, który nadal nie może pogodzić się z tą tragedią.
Jego nastawienie zmienia się, kiedy w jednym z zabitych mężczyzn Paul rozpoznaje jednego z zaginionych przed laty chłopców. Czy jest szansa na to, że Camille również żyje? W trakcie prowadzenia śledztwa okazuje się, że każda z osób zamieszana w tamte wydarzenia nie była ze sobą do końca szczera. Nawet Paul skrywa tajemnicę, która być może miała wpływ na zdarzenia minionej nocy.
W historiach napisanych przez Cobena lubię to, że jestem przez cały czas trwania fabuły wodzona za nos. W głębi lasu taki zabieg również miał miejsce. Praktycznie do ostatniego zdania książki nie wiadomo kto był punktem zapalnym wydarzeń w lesie. Z jednej strony bardzo podobało mi się zakończenie, ale z drugiej strony czuję niedosyt, bo wiedzieć to jedno, a zrozumieć to drugie. I ja chyba nie rozumiem. I to nie wina autora, bądź jakiegoś niedopowiedzenia w książce. Bez obaw. Wszystko jest dobrze wyjaśnione, tylko po prostu nie mogę pojąć dlaczego wyszło tak, a nie inaczej. Wystarczy tylko raz pomyśleć o sobie, zachować się egoistycznie, uruchamiając tym samym taki ciąg wydarzeń, który niesienie za sobą straszliwe konsekwencje. A mówią, że to dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane. No raczej nie w tym przypadku...
Co do serialu, który obejrzę za jakiś czas, ale nie mam co do niego takiej pewności jaką miałam przed przeczytaniem książki. W głębi lasu jest tak przesiąknięte amerykańskością, którą jestem fanką, że jakoś nie widzę tego przełożenia na polskie podwórko. W książce jest tam fajny wątek toczący się na sali sądowej (mój ulubiony).
Obawiam się, że w porównaniu do tego co ukazane jest w książce u nas otrze się to o coś, co przypomina serial o sędzi Wesołowskiej. Nie żebym coś miała do tej produkcji, bo ją lubię, ale my nie mamy czego zaprezentować w kontrze do tego, co zostało już napisane. Ode mnie 8/10.