Piąte przykazanie recenzja

Piąte przykazanie to już moje trzecie spotkanie z Hanną Greń i zarazem trzeci tom z Dionizą Romańska. Jestem na bieżąco z tą serią i byłam bardzo ciekawa co takiego, autorka zaserwuje nam w kolejnej części.

Po uzyskaniu licencji detektywa Dioniza Romańska kupuje dom w Strzygomiu. Przyjmuje kilka prostych zleceń i powoli rozkręca firmę. Pewnego dnia w agencji pojawia się Maria Pisarek. Zrozpaczona kobieta twierdzi, że jej syn, Paweł, który zdaniem policji zaginął, został tak naprawdę zamordowany. Podejrzewa prawie wszystkich mieszkańców miejscowości Osiny, którzy rzekomo szykanowali jej dziecko, a w końcu doprowadzili do śmierci chłopaka.

Z czasem wychodzi na jaw, że Paweł Pisarek, młody i zdolny informatyk, szantażował wiele osób, jednak z powodu braku dowodów śledztwo zostaje zawieszone. Równolegle prowadzona jest sprawa bestialsko skatowanego proboszcza.

Jeśli nie znacie poprzednich tomów, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby rozpocząć swoją przygodę z tą serią od Piątego przykazania. Raczej nie będziecie odczuwać braku znajomości Więzów krwi oraz Wioski kłamców. Ponownie autorka świetnie oddała klimat małej, zamkniętej społeczności, która niechętnie dzieli się swoją wiedzą. Piąte przykazanie to połączenie powieści obyczajowej z kryminałem. Hanna Greń w każdej książce porusza jakiś problem społeczny. W tym nie jest inaczej. Autorka podejmuje temat bardzo na czasie, a mianowicie molestowanie seksualnie dzieci i kościół, który jest w to zaangażowany.

W tak małej społeczności wszyscy od razu stają się podejrzanymi. Autorka stopniowo wprowadza do fabuły coraz więcej tajemnic, przez co do końca zastanawiamy się, o co w tym chodzi i kto jest tym winnym. Bardzo podoba mi się klimat tej powieści – jest mrocznie i duszno. Wszyscy mają jakieś tajemnice, które krok po kroku będziemy odkrywać. Niektórzy mają naprawdę dużo za uszami.

Piąte przykazanie to lekki kryminał z dużym wątkiem obyczajowym. Może się spodobać zarówno osobom, które na co dzień nie gustują w takim gatunku, jak i starym wyjadacza. Jest to moja ulubiona część serii z Dionizą Remańską.