Stowarzyszenie Umarłych Poetów recenzja

"Stowarzyszenie umarłych poetów"

Na początku poznajemy Toda, młodego chłopaka, który dołącza do rygorystycznej szkoły męskiej "z zasadami". Celem kadry jest wychowanie chłopców, często niegrzecznych i psotliwych na dumnych, ułożonych, pewnych siebie mężczyzn.

Sam temat szkoły męskiej mnie zaciekawił, ponieważ w Polsce ten typ szkolnictwa jest mało rozwinięty, a także średnio popularny. Większość dzieci uczęszcza do szkół publicznych, mieszanych, więc poznanie takiej instytucji "od podszewki" było intrygujące.

Wraz z nowym rokiem szkolnym, do placówki dołącza także nowy nauczyciel. Pan od angielskiego okazuje się inny od obecnego grona pedagogicznego. Wprowadza rewolucyjny sposób nauczania, który opiera się na wolności, kreatywności i specyficznych metodach. Mężczyzna zachęca chłopców do samodzielnego myślenia i bycia sobą. Krytykuje podporządkowywanie się i brak własnego zdania na dany tematy.

Niestety "inność" często jest odbierana jako coś złego. Wszystko co nie typowe uznawane jest za "dziwne", z takim samym odbiorem wśród nauczycieli spotyka się anglista. Patrząc na niego dziwnym wzrokiem, szydząc za jego plecami, a także donosząc na wszystkie działania mężczyzny na pewno nie pomagają mu się zaklimatyzować w nowym miejscu pracy.

Wrócimy jednak do Toda, chłopiec poznaje w akademiku kilku kolegów, z którymi zakłada tytułowe "Stowarzyszenie Umarłych Poetów".
Grupa zajmuje się czytaniem, a także szerzeniem poezji. Głównie korzystają z napisanych przez kogoś utworów, ale także próbują swoich sił w pisarstwie. Niestety spotkania te są nielegalne, przez co jeszcze chętniej się w nich udzielają.
Mali mężczyźni traktują zgromadzenie bardzo poważnie, utrzymują je w tajemnicy i wkładają wiele pracy, a także ryzyka w organizację całego przedsięwzięcia.

Książką pomimo małej ilości stron, bardzo mi się spodobała.Szybko przywiąałam się do postaci i wydawało mi się, że dobrze je znam. Słyszałam wiele zarzutów, jako że film jest lepszy, a książka nudna i beznadziejna w porównaniu. Jednak ja nie oglądająca filmu, uważam książkę za godną przeczytania.