Ze złej bajki recenzja

Laura od wielu spotyka się z hejtem, wyśmiewaniem. Jej nadprogramowe kilogramy stały się powodem wyzwisk w szkole. Rówieśnicy potrafią być bezlitośni. Bez skrupułów plują jadem. Dziewczyna może liczyć na swoją jedyną, prawdziwą przyjaciółkę, która zrobi wszystko, żeby Laura nie zamknęła się w sobie.

Grupie osób, które najbardziej obrażają dziewczynę, towarzyszy również Fabian. Jest najpopularniejszym chłopakiem w szkole średniej, jednak skrywa on sekret, którego nie zna nikt. Skrzętnie ukrywa pewne sprawy radząc sobie bez niczyjej pomocy. Pewnego dnia, zupełnym przypadkiem, wszystko odkrywa właśnie Laura.

Teraz życie obojga zmieni się diametralnie.

Nie miałam wcześniej okazji czytać książek Autorki, ale jeśli napisała je tak samo dobrze, jak tę, będę musiała zmienić ten stan rzeczy. Tutaj wszystko mi dograło. Zaczynając od samej kreacji postaci, ich zachować adekwatnych do sytuacji, poprzez styl pisania, no i przede wszystkim fabułę.

Ta książka jest tak bardzo potrzebna. Porusza niezwykle istotne, codzienne tematy, które nikomu nie okażą się obce. Mogą dotyczyć nas samych, kogoś kogo znamy. Przeznaczona jest dla czytelników powyżej piętnastego roku życia i poruszyła mnie ogromnie, mimo że mam dużo więcej. Tak, uważam, że każdy świadomy czytelnik odbierze ją w ten sposób.

Niech nie zmyli Was ta słodka okładka. Wewnątrz otrzymacie oczywiście też coś dobrego, ale cała droga do tego nie będzie aż tak kolorowa. Bohaterowie będą musieli zmierzyć się z problemi, stawić czoła trudnościom życia. Serce pękło mi kilka razy, przy ostatnim myślałam, że już nic go nie poskleja, tak ciężko będzie mi wybaczyć to Autorce, ale to tylko podkreśla fakt, jak bardzo zżyłam się z tą historią, jak poczułam ją całą sobą.

Nigdy nie wiemy, co tak naprawdę skrywa się za noszonymi maskami. Jedynym właściwym i pewnym sposobem na to, żeby kogoś poznać jest faktyczne dostrzeżenie tego kogoś i przekonanie się na własnej skórze, kim tak właściwie jest. Nie dajmy się ponosić, bądźmy sobą i pozwólmy innym również być. Pamiętajmy, że nie jest istotne pochodzenie, wygląd, status społeczny. To takie oczywiste, a tak często odrzucane tylko po to, żeby wkupic się w łaski innych. Ktoś może przechodzić przez ciężkie chwile, a zawsze lepiej, żeby nie musiał robić tego samotnie, a jeśli mimo wszystko tego potrzebuje, to oby nie na długo. Każdy z nas ma prawo do życia w swojej własnej wersji bajki.