Officium. Tajne blizny. O czym milczę od lat recenzja

Wybierając tę książkę z wielu propozycji Klubu Recenzenta serwisu czytelniczego nakanapie.pl spodziewałam się zupełnie innych treści i stylu opowieści.
Po przeczytaniu "Tajnych blizn" wiem, że rozczarowanie tematem, to mało powiedziane.
Autorka, przez większość życia zawodowego związana z resortem spraw wewnętrznych, moim zdaniem zaledwie prześlizgnęła się po swoich doświadczeniach w służbie państwowej. Natomiast zasypała czytelników nieistotnymi w temacie szczegółami z życia codziennego dotyczącymi głównie konfliktu płci.
Wszystko to okrasiła dużą ilością relacji z prywatnych doświadczeń, napisanych stylem, który zupełni mi nie odpowiada. Jest w nim i ironia, i prześmiewczość; spotyka się wulgaryzmy oraz okropne porównania. Mała próbka:

W jakim celu to wszystko? Po co taki niewypał czytelnikom? Takie pytania towarzyszyły mojej lekturze "Tajnych blizn".
Niestety nie odnalazłam na nie odpowiedzi.
Moja ciekawość co do pracy kobiety w Służbach Specjalnych też nie została zaspokojona. Służba w formacji mundurowej, to margines tej książki. Cała reszta jest, w tym miejscu zacytuję autorkę: "Kobiecością stłamszoną przez męski uniform".
Pozostało rozczarowanie i przekonanie, że po kolejne tomy wspomnień autorki na pewno nie sięgnę. Szkoda czytelniczego czasu...

Żałuję, że nie zaufałam intuicji, która gdzieś z tyłu głowy podpowiadała mi, żebym ominęła tę książkę szerokim łukiem. Cóż, teraz mogę zrobić jedno - przestrzec wszystkich zainteresowanych tematem - "Ręce precz od tego tytułu!"
Dodam przekornie, nawiązując do podtytułu książki - może lepiej dla mnie jako czytelnika i przyszłych odbiorców tego tytułu, byłoby gdyby autorka dalej milczała.


Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.