Jedyne takie miejsce recenzja

 Nie mogliście nie słyszeć o tej książce. Rozniosła się ogromnym echem po całym booktubie, bookstagramie tak na prawdę to wszędzie. Gdy czytelnicy dostawali książkę stwierdzili, że nie wiedzą czy ta książka im się spodoba, ponieważ według nich ma za duży rozgłos i może się okazać totalnym rozczarowaniem. I zaraz to wy przeczytacie czy również mam takie odczucia. 

Nasza główna bohaterka Lena, przeszła bardzo dużo w swoim życiu. Ciężko było jej zaakceptować fakt, że nagle pojawił się Alan. Wydaje się na pierwszy rzut oka, opanowana i spokojna. Można w bardzo łatwy sposób nawiązać z nią relacje. Poczuć, że Lena cię zna i jesteście dobrymi przyjaciółkami. Czasami mnie irytowała swoim zachowaniem względem Alana, jednak nie wpłynęło to na dalsze czytanie książki. Relacje jakie miała z innymi pobocznymi bohaterami jeszcze bardziej mną wstrząsnęły. O każdego się troszczyła i nie została obojętna gdy działa się krzywda. 
Czas na naszego Alana. Wydaje się, że może być bardzo mocno zadufany w sobie, wywodzi się z bardzo bogatej rodziny i dużo w jego życiu się zmieniło. A jednak potrafi dostrzec w Lenie to co zostało z dzieciństwa. To w jaki sposób Alan myśli o Lenie jest cudowne. Próbuje zbliżyć się do Marcelka, co jest uroczę. Bawi się z nim, co daje więcej czasu wolnego dla Leny. Według mnie to jedna z najlepszych par przyjaciół jaką mogłam przeczytać w książce. I cudownie by było spotkać takie przyjaciela po latach.
Nie byłabym sobą gdyby nie wspomniałam a najcudowniejszym człowieku. W swoim życiu również takie spotkałam i doskonale wiem co czuła Lena.
Chodzi mi tutaj o Pana Tadka. Miał ogromne serce, i mógłby dla nich zrobić wszystko. Gdy była o nim mowa od razu robiło mi się cieplej na serduszku. Mam ogromną nadzieję, że w kolejnej książce Klaudii Bianek będzie podobna postać do Pana Tadka.

Czas na akcję oraz fabułę. Chociaż na początku książka bardzo mi się dłużyła to później znalazła swój klimat. W bardzo łatwy sposób można się w niej odnaleźć. Określiłabym to nawet jako płynne skończenie tej książki. Nawet nie będziesz wiedziała kiedy, a już ją skończyłaś i musisz pożegnać się z bohaterami. Autorka stworzyła coś czego nie da się opisać słowami. Był to idealny świat dla nas, jednak nie dla głównej bohaterki. I chociaż była to książka, która wygrała konkurs i zdobyła ogromny rozgłos to cudownie mi się ją czytało. Nie miałam takiego momentu, że nie chciało mi się wracać do tej książki. Ciągle myśli się o tych bohaterach o tej fabule. Jednym słowem pokochałam tę książkę i poczułam ogromny smutek gdy ją skończyłam.