Kim jesteś? recenzja

W Nowym Sączu zostają znalezione zwłoki ze śladami torturowania. Miejscowy komendant Rafał Starzak prosi krakowską komendę o pomoc, gdyż odcięte ucho wskazuje na to, że sprawcą jest seryjny zabójca, który działał na terenie Krakowa. Na miejsce zostaje oddelegowany Mi­chał Ptak zwy­dzia­łu do­cho­dze­niowo-​śled­czego.

Choć autor ma już kilka napisanych powieści na swoim koncie, to jest to moje pierwsze spotkanie z jego dziełami. Powodem było zawieranie przez niego wątków paranormalnych. Nie chodzi o to, że jakoś specjalnie przed nimi stronię, ale daje to pisarzowi za dużo możliwości rozwiązania wydarzenia, które przysparza mu zagwostkę. Przykładowo sprawcą morderstw może okazać się duch. Stawiam na logikę, więc powieści ze zjawiskami paranormalnymi wykreślam ze swojej listy must read. Po przeczytaniu "Kim jesteś?" dochodzę do wniosku, że w przypadku tego autora zbyt pochopnie go wykluczyłam. Przeczytana przeze mnie powieść była bardzo logiczna, spójna i doprecyzowana, więc pewnie i po serię z elementami paranormalnymi sięgnę.

Wracając do tematu bieżącej powieści, zacznę trochę od końca. Historia wprawiła mnie w osłupienie. Nie stało się to za sprawą zaskakującego finału, ale początku. Dzieją się tu dwa zwroty akcji, dwa morderstwa, które automatycznie wciągają w przedstawianą historię. Kolejne wydarzenia wcale nie są mniej zaskakujące, czy niespodziewane. Historia od początku przybiera wysokie tempo, a potem, przy każdym kolejnym zwrocie akcji, wprowadza ją na wyższe obroty. Plot twistów jest całkiem sporo, ale w żadnym momencie fabuła nie traci na autentyczności.
Również bohaterowie byli stworzeni w niepowtarzalny sposób. Każdy miał inny powód, który pchał go w coraz mroczniejsze i niebezpieczne miejsca, także te we własnym umyśle. Ewoluują i zmieniają priorytety. Szczególnie postać Michała zapadła mi w pamięci. Choć wiedziałam, co przed chwilą zrobił, to miałam chęć wierzyć w jego kłamstwa. Nic dziwnego, że okłamywane przez niego postaci uległy jego sile przekonywania.
Autor nie zapomniał o bohaterach drugoplanowych, które wypowiadały się w specyficzny dla swojego pochodzenia, pozycji społecznej sposób.

Kolejnym walorem jest dojrzały styl autora. Sprawia, że przez kolejne strony się płynie. Nie ma tu dłużyzn, zbędnych informacji, dywagacji bohaterów. Fabuła jest wyważona w każdym aspekcie.
Osobiście zaskoczyło mnie, że choć nie lubię sensacji, to w tej historii nie dość, że takie momenty mnie nie zniechęcały, to jeszcze autentycznie ciekawiły i trzymały w napięciu.
Ogólne wrażenie - było wybornie.